„Daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia” (z kolekty mszalnej na uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pana Jezusa).

Różnie można interpretować i rozumieć sformułowanie „otaczać czcią”. Wiele osób niestrudzenie walczy o formę przyjmowania komunii i względem niej wyznacza poziom czci, jaki człowiek ma wobec Boga. Może się też jednak pojawić i takie myślenie, że im dalej od Eucharystii, tym lepiej, bo dystans jest pojmowany jako tożsamy z szacunkiem. Niestety tak było na przestrzeni wieków, ale też tak bywa i dzisiaj. Z powodu coraz większej czci dla Ciała i Krwi Chrystusa, można coraz rzadziej je przyjmować. Tylko czy to jest cześć, czy może bardziej strach? Przepaść między Bogiem i człowiekiem, zasypana przez Jezusa Chrystusa, zaczęła na nowo się pogłębiać, bo tak trudno nam uwierzyć, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Boga i to bezwarunkowo, za darmo i niezmiennie. Łatwiej myśleć o sobie, że jestem nic nie wartym grzesznikiem, który lepiej, żeby zszedł Bogu z pola widzenia. Bóg poszukujący i wołający człowieka i człowiek, uciekający i chowający się przed Bogiem. Z jednej strony miłość, a z drugiej lęk i niewiara, bo to jest zbyt piękne, żeby było możliwe.

Czas najwyższy odkryć, że to nie Bóg wygania człowieka z Raju, ale to człowiek z niego ucieka, chowając się przed Bogiem w krzakach. To nie Bóg wtrąca do piekła, ale człowiek sam się w nim zamyka. Nieustanne poczucie winy, wstyd, niewiara w miłosierdzie i przebaczenie, patrzenie na siebie wyłącznie przez pryzmat swojego grzechu, dewaluowanie swojej wartości, to diabelskie pułapki, w które wpadamy, a nie nasza pokora. Chciałoby się krzyczeć, że komunia jest lekarstwem dla chorych, poranionych i słabych, a nie nagrodą dla grzecznych dzieci, które przychodzą z czystymi, nieskazitelnymi serduszkami, aby godnie uczcić Boży majestat. Czy tego pragnie Jezus? Przecież On mówi: „ Bo Ciało moje naprawdę jest pokarmem, a moja krew naprawdę jest napojem… ten, kto Mnie spożywa będzie żył dzięki Mnie” (J 6, 55. 57b – Edycja Świętego Pawła, 2005). Pokarm się spożywa, a napój – pije. Przecież tak brzmią słowa ustanowienia Eucharystii, które słyszymy podczas każdej Mszy świętej: „Bierzcie i JEDZCIE z tego WSZYSCY, … Bierzcie i PIJCIE z niego WSZYSCY…” (podkreślenia moje MM).

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym