Po pierwsze mówi się o hiacyncie, jako o roślinie mającej purpurowy kwiat. Taka interpretacja dobrze pasuje do Jacka, gdyż on sam przez posłuszeństwo serca był pokorną rośliną, przez wstrzemięźliwość ciała kwiatem, a poprzez swoje dobrowolne ubóstwo czyli nędzę, szkarłatny. Po drugie można go zwać Hiacynt od szlachetnego kamienia hiacyntu, który jest lśniący, niebieski, podobny do złota i niezwykle twardy. Podobnie również święty Jacek był lśniący przez głoszenie nauki ewangelicznej, niebieski przez prowadzenie świętego życia i wyjątkowo twardy przez rozkrzewianie wiary katolickiej. Takie jest znaczenie imienia Jacek.

De vita s. Hyacinthi, rozdz. I

Ave, florum flos, Hyacinthe,


omni flore purior.


Ave, gemma pretiosa,


cunctis gemmis clarior.


Ave, protector omnium

ad te confugientium.


Ave, caelestis incola:


succurre prece sedula.


O Hyacinthe sanctissime,


o Confessor dulcissime.



Witaj, Kwiecie nad kwiaty, Jacku,

z wszystkich kwiatów najczystszy!

Witaj, Kamieniu drogocenny,

z wszystkich kamieni najświetniejszy!

Witaj, Opiekunie wszystkich,

do Ciebie się zwracamy!

Witaj, Mieszkańcu niebios;

pospiesz troskliwie z modlitwą!

O, Jacku najświętszy,

o, Wyznawco najsłodszy!

Oprac. mg