Powszechna świętość

Jan Paweł II o doskonałej jedności chrześcijan

Odświeżyłem sobie właśnie Ut unum sint. Głęboko porusza mnie rozważanie Jana Pawła II o świętych wywodzących się z wszystkich Kościołów i Wspólnot kościelnych, które otworzyły im drogę do komunii zbawienia (ten i reszta cytatów – z punktu 84). Papież pisze najpierw o męczennikach, wpisując swoje myśli w kontekst komunii łączącej wszystkich ochrzczonych. Ta komunia jest między nami niedoskonała, ale realna. Mało tego, utrzymuje się i wzrasta na wielu poziomach życia kościelnego. Komunia ta jest już doskonała w tym, co wszyscy uważamy za szczyt życia łaski: w męczeństwie (martyria) aż do śmierci, w tej najprawdziwszej realistycznej komunii z Chrystusem, który przelewa własną krew i prez tę ofiarę przybliża ku sobie tych, którzy niegdyś byli daleko.

Jan Paweł II pisze na koniec o włączeniu niepełnej komunii chrześcijan na ziemi w pełną komunię świętych, którzy – zgodnie z przytoczonym na początku cytatem – wywodzą się nie tylko z Kościoła katolickiego.

Warto mieć w pamięci to nauczanie Kościoła i warto być wdzięcznym Bogu za wszystkich świętych, także tych, którzy nie należeli do naszej ziemskiej wspólnoty.

 


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Błażej Matusiak OP

Błażej Matusiak OP na Liturgia.pl

Urodzony w 1970 r., dominikanin, filolog klasyczny, teolog, doktor muzykologii, duszpasterz, katecheta, recenzent muzyczny, eseista i tłumacz, mieszka w czeskiej Pradze, gdzie opiekuje się polską parafią. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.