Prawda o Jezusie
Czwartek IV tygodnia okresu wielkanocnego, lit. słowa: Dz 13,13–25; J 13,16–20
... abyście, ... uwierzyli, że Ja jestem (J 13,19).
Na czym polega owa wiara w: Ja jestem w odniesieniu do Pana Jezusa? Pan Jezus mówi w tym momencie o bardzo głębokiej prawdzie. Może dla lepszego zrozumienia warto sobie przypomnieć cały kontekst sytuacyjny z początku Ewangelii według św. Jana i słowa, jakie Pan Jezus skierował do Natanaela.
«Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu». Powiedział do Niego Natanael: «Skąd mnie znasz?». Odrzekł mu Jezus: «Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym». Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!» (J 1,47–49).
Natanael rozpoznał w Panu Jezusie „Syna Bożego” przez to, że doświadczył Jego uprzedzającej wiedzy. Nie chodziło o jakąś wiedzę przepowiadającą, ale o dogłębne poznanie wewnętrzne, od środka stykające się z naszym „ja”, partnera wewnętrznego dialogu prowadzonego w sercu. Wydaje się, że o podobne doświadczenie chodzi w wypowiedzi z Wieczernika.
„Abyście uwierzyli”. Można zatem nie uwierzyć. Natanael doświadczył wewnętrznie spotkania z Tym, który Jest, i dlatego rozpoznał w Chrystusie Jego Syna, jak to określił. Natomiast w omawianej wypowiedzi nie ma takiego doświadczenia. Jest coś innego – spokojna, rozumna wypowiedź, która jest świadectwem świadomości Jezusa, świadomości przenikającej serce każdego z uczniów. Piotrowi powie: Kogut nie zapieje, aż ty trzy razy się Mnie wyprzesz (J 13,38). Kiedy później Piotr uświadomił sobie, że Pan Jezus wcześniej to wiedział, zapłakał. Doświadczył w głębi bliskości Jezusa przenikającego samo serce, widzącego i przenikającego głębiej i dalej, niż sam był zdolny poznać siebie. Piotr jeszcze nie wiedział, co z tym doświadczeniem zrobić. Zmartwychwstanie dało mu dopiero pełny wgląd w prawdę o Jezusie.
Na podobne doświadczenie można wskazać u św. Pawła podczas jego nawrócenia. I w wielu innych przypadkach. Z głębi tego doświadczenia wyrastała później moc świadczenia o Jezusie jako o Bożym Mesjaszu i Panu, czyli Bogu.
Włodzimierz Zatorski OSB
Fragment książki „Rozważania liturgiczne na każdy dzień”, t. 2b, Tyniec 2010. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą Wydawnictwa Benedyktynów Tyniec.
Dostarczamy wartościowe treści?
Zobacz także
-
Kraków: „Koncert z Pompą” na 10 lat zespołu Lege...
Rozpoczynają się obchody Jubileuszu 10-lecia powstania Chóru Kameralnego Lege Artis – ludzi, których połączyła muzyka. W ramach... więcej
-
Służba i władza – komentarz na wspomnienie...
2 Kor 4,1–2.5–7 Łk 22,24–30 Władza jako służba to piękna idea, ale jednocześnie bardzo trudna... więcej
-
Skorzystać z Bożego bogactwa
Święto Benedykta, opata, patrona Europy, liturgia słowa: Prz 2, 1-9; Mt 19, 27-29 Święty Piotr,... więcej