Prof. Dobszay o różnych tradycjach w muzyce liturgicznej

laszloSerwis New Liturgical Movement publikuje sprawozdanie z interesującego wykładu na temat muzyki liturgicznej, który wygłosił prof. László Dobszay 1 czerwca br. w Londyńskiej Szkole Filipinów . Oto  streszczenie relacji dr Susan Parsons ze Stowarzyszenia św. Katarzyny ze Sieny.

W poniedziałek 1. czerwca Stowarzyszenie św. Katarzyny ze Sieny we współpracy z Londyńską Szkołą Filipinów zorganizowało spotkanie dyskusyjne nt. stosowania chorału w trakcie mszy świętej i przy innych okazjach. Spotkanie, odbywające się pod hasłem „Alter ad alterum: Śpiew serafiński w liturgii”, było prowadzone przez profesora László Dobszaya, członka Węgierskiej Akademii Nauk i Akademii Muzycznej im. Franciszka Liszta w Budapeszcie. Profesor podzielił się swoim doświadczeniem w adaptowaniu i rozwijaniu tradycyjnego chorału w językach narodowych i łacinie, we wszystkich formach rytu rzymskiego i różnego rodzaju chórach parafialnych i szkolnych, od profesjonalnych nagrań Schola Hungarica (którą dyryguje) po wykonania w małych, wiejskich parafiach na wschodnich Węgrzech.

W drugiej części przemówienia profesor podzielił się swoimi przewidywaniami co do przyszłości chorału. Będąc przekonany, że dostosowanie Graduale Simplex do nowej wersji mszału w 1970 roku było niefortunne, przedstawił własne propozycje, ukazując, jak chorał może adaptować zmiany w języku (np. propozycja śpiewu po łacinie przez kantora i odpowiedzi wiernych w języku narodowym).

Profesor Dobszay jest znany z poruszania kwestii dotyczących konsolidacji różnych tradycji muzycznych powstałych po reformach liturgicznych Soboru Trydenckiego. Docenia starsze praktyki, jak np. śpiew dodatkowych sekwencji po Alleluja czy lokalne zwyczaje diecezjalne (np.ambrozjańskie).

to, za: newliturgicalmovement.org

 

 

td

Zobacz także