Uroczystość ukazuje nam Chrystusa króla, Chrystusa chwalebnego, Władcę wszechświata a więc całej stworzonej rzeczywistości. Radujemy się potęgą i wszechmocą naszego Pana, faktem że jego panowanie jest ponad wszystkim. W antyfonie na wejście słyszymy: „Baranek, który został zabity godzien jest wziąć potęgę i bogactwo, mądrość i moc i uwielbienie, Jemu chwała i panowanie na wieki wieków”. Królewska władza jest mu należna za to co dla nas uczynił, za to że nie wahał się zapłacić za nas najwyższej ceny, za to, że jest Królem, który się o nas troszczy.

Za tydzień rozpoczniemy przygotowanie które przybliży nas do tajemnicy wcielenia Boga ukrytego w człowieku, małym i bezbronnym, dlatego dzisiejsza uroczystość bardzo silnie stawia akcent na potęgę i majestat Boga; taki sam akcent powinny posiadać pieśni śpiewane na liturgii tej uroczystości.

Wejście:

Chrystus wodzem (Siedlecki) lub Wielki Psalm Wejścia, muz. Jacek Gałuszka (Niepojęta Trójco, str. 146) lub Wielki jest Pan, muz. André Gouzes OP (Niepojęta Trójco, str. 152)

Wszystkie te śpiewy podkreślają treść i tajemnicę uroczystości Chrystusa Króla – nadejście zwycięskiego Baranka, Pana chwalebnego, Pana przychodzącego w majestacie do swojego ludu.

Aspersja:

Converte nos (Taize, opr. Dawid Kusz OP)
Pieśń o charakterze pokutnym nawiązuje do aktu skruchy.

Psalm:

Melodia na ton VIIIa lub Ia lub „?” (ten ostatni w Niepojęta Trójco, str.62)
Tony te w tradycji z reguły były używane na wielkie uroczystości; psalm z Niepojęta Trójco nawiązuje do melodii tonu VIII.

Przygotowanie darów:

Mój wiekuisty pasterz mnie pasie (Ps 23), muz. Mikołaj Gomółka (Niepojęta Trójco, str. 238) lub Ps 62, muz. Dawid Kusz OP (Pieśń o nadziei, s. 27) lub Pan mój Wódz i Pasterz mój (Siedlecki)

Śpiewy nawiązują do I czytania i psalmu responsoryjnego, podkreślając tym samym ze Jezus to nie tylko potężny władca ale także dobry pasterz, troszczący się o swój lud.

Komunia:

Skosztujcie i zobaczcie jak dobry jest Pan, muz. Paweł Bębenek (Niepojęta Trójco, s. 174) lub Cóż Ci Jezu damy (Siedlecki)

Śpiewy mówią o Bożej opiece, hojności, trosce Boga o swoje stworzenie, mówią o kosztowaniu dobroci Pana lub o wdzięczności za Jego dary.

Uwielbienie:

Laudate Omnes Gentes (Niepojęta Trójco, str. 289)

Zachęta do wielbienia Króla Wszechświata poprzez wszystkie narody.

Wyjście:

Wielkie są dzieła, muz. Jacek Sykulski

Pieśń wychwala potęgę Baranka żyjącego na wieki nawiązując ty samym do początkowej antyfony zamyka śpiewy mszalne.

Części stałe mszy:

Missa de Angelis (Niepojęta Trójco, str. 19), lub Missa de Sanctis (muz. Paweł Bębenek)

Przepisy liturgiczne wyróżniają tą uroczystość w sposób szczególny dlatego proponujemy te dwie msze. Pierwsza pochodzi z kanonu gregoriańskiego przepisanego na uroczystości, druga ma podniosły charakter, jej harmonia nawiązuje do skal modalnych chorału, a opracowaniem zbliżona jest do estetyki renesansu.

Alleluja:

„Jamneńskie”

Podobnie jak Missa de Sanctis, śpiew oparty jest na harmonii modalnej co nadaje mu uroczysty i podniosły charakter.

Mariusz Ryś
Jakub Grzywa OP

none