Propozycja dobru pieśni na XI Niedzielę Zwykłą, rok B

Myślę, że dzisiejsza liturgia przypomina nam, że Pan Bóg jest zupełnie inny, niż go sobie chcemy wyobrażać. Jego dzieła są wielkie i wspaniałe – jednakże, nie w oczach świata. Mówi o tym pierwsze czytanie.

W Ewangelii Pan Jezus opowiada o Królestwie Bożym, które również jest zaskakująco inne, niż się z pozoru wydaje. Dlatego chcąc być szczęśliwym, musimy z ufnością oddać się prowadzeniu Bożemu, które może być dla nas bardzo zaskakujące. Szczęśliwi więc Ci, którzy potrafią zaufać.

„Dobrze jest dziękować Panu i śpiewać Twemu imieniu, Najwyższy” (Ps 92,2)

Wejście: Głoś imię Pana (m.: Stralsunder Gesengbuch, Niepojęta Trójco, t. I, str. 153)

Ta pieśń opowiada o Panu Bogu jako o Tym, który jest potężny, który jest Królem, ale który pragnie zaufania. „Głoś imię Pana, On twoim losem kieruje. Na skrzydłach niesie, jak orzeł się opiekuje”. Łatwo zaśpiewać, trudno uwierzyć. Wykonując tę pieśń zwróćmy uwagę na przekaz, szczególnie drugiej zwrotki.

Przygotowanie darów: Królestwo Twe, Panie (Najnowsze śpiew z Taize, Częstochowa 2007, nr 62)

W drugim czytaniu św. Paweł opowiada o tęsknocie za Królestwem Bożym. Zaśpiewajmy ten kanon z Taizé, który jest modlitwą o wprowadzenie do Bram Królestwa Pana.

Komunia: Tylko w Bogu (m.: D. Kusz OP, Niepojęta Trójco, t. II, str. 242)

Jednocząc się z Panem w Komunii, zaśpiewajmy Psalm nr 62, który mówi o zaufaniu do Boga. „Jedynie w Bogu szukaj spokoju, duszo moja, bo od Niego przychodzi moja nadzieja”. Myślę, że Pan Bóg mówi nam, że jedynie w Komunii z nim możemy odnaleźć spokój. Wyśpiewajmy więc trzykrotnie (śpiewając wszystkie zwrotki), że Tylko on jest naszą opoką i zbawieniem.

Uwielbienie: Deo Patri sit Gloria (t.: Liturgia Godzin, m.: J. Blycharz, Niepojęta Trójco, t. II, str. 211)

Myślę, że okres po Wniebowstąpieniu Pana Jezusa powinien być wypełniony „porządnym” śpiewem pochwalnym. Bardzo polecam tę pieśń, która wykonana z pełnym zaangażowaniem, niezwykle przemawia do serc, dzięki swej prostocie i pięknie.

Zakończenie: Światłem i zbawieniem mym (m.: J. Gałuszka OP, Niepojęta trójco, t. I, str. 155)

Na zakończenie proponuję żywą i radosną pieśń. Postarajmy się, aby w śpiew refrenu i zwrotek zaangażowało się zgromadzenie wiernych.

 

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także