Propozycje doboru pieśni na II Niedzielę po Narodzeniu Pańskim

Czytania dzisiejszej niedzieli i antyfona na wejście uczą nas że „sprawy wielkie i trwałe rodzą się w ciszy a dobre początki powstają w tajemnicy i milczeniu”. Mimo iż zstąpienie Syna Bożego dokonuje się w ciszy tajemnicy narodzenia, to radość z niego jest radością wszystkich narodów które w Jezusie odnajdują światłość prawdziwą.

Dzisiejsza niedziela jest kontemplacją Słowa wcielonego, odkryciem w nim Przychodzącego Boga, każe nam wybuchnąć krzykiem i radością. Dlatego też śpiewy dzisiejszej niedzieli powinny łączyć cichość i kontemplacje tajemnicy Wcielonego Słowa z radosnym okrzykiem narodów witających swego zbawcę który odnalazł wiarę w świecie. Ponieważ niedziela jest kontynuacją tajemnicy Bożego Narodzenia śpiewy powinny respektować kolędy.

Wejście:

Wśród nocnej ciszy (opr. J. Gałuszka OP/H. Kowalski – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

Gdy się Chrystus rodzi (opr. M. Pospieszalski – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego).

Obydwie pieśni odnoszą się w swej tematyce do tajemnic Bożego narodzenia, mówią o ciszy ale zarazem w jakiś sposób o poruszeniu się i uradowaniu ludzkiego serca z powodu tej tajemnicy.

Bóg się rodzi

Dzisiejsza liturgia jest opowieścią o Wcieleniu. Prolog Ewangelii wg św. Jana przypomina, iż „Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami”. Tę i inne prawdy wyśpiewamy w osiemnastowiecznej kolędzie autorstwa Franciszka Karpińskiego.

Psalm:

Psalm, m.:R. Wędzicki, albo też melodie na ton VIIIa, Ia lub „?” (Niepojęta Trójco, s.62)

Pierwsza propozycja jest niedawną, ale za to bardzo klasyczną propozycją melodii psalmu, Tony VIIIa i Ia używane były na wielkie uroczystości; psalm z Niepojętej Trójcy nawiązuje do melodii tonu VIII.

Alleluja + aklamacja:

Alleluja „n” lub Alleluja „o” (Niepojęta Trójco, s. 43).

Aklamacja ogłasza radosną nowinę że Chrystus odnalazł wiarę w świecie, dlatego śpiew powinien być żywy i radosny.

Przygotowanie darów:

Anioł pasterzom mówił (opr. P. Bębenek – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

Tryumfy Króla Niebieskiego (j.w.)

Tak Bóg umiłował świat (m.: J. Gałuszka OP, Niepojęta Trójco, s. 268)

Składając na ołtarzu dary, które sakramentalna ofiara zmieni w Ciało Chrystusa warto pamiętać, że sam Chrystus jest ofiarą za nas: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swojego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy miał życie wieczne.”

Komunia:

Mamy przyjaciela (m.: S. Wesołowski – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

Jezu śliczny kwiecie (opr. Paweł Bębenek – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego).

Pierwsza z proponowanych kolęda ma wydźwięk mocno eucharystyczny, opowiada historię relacji Boga i człowieka zawartej w eucharystii, druga zaś jest prosta kolędą opowiadająca o pokoju tajemnicy wcielenia.

Hymn etiopski (m.: J. Gałuszka OP, Niepojęta Trójco, s. 168)

„Dziś usłyszeliśmy wielki i słodki głos: To Ciało spali ciernie grzechu i oświeci dusze ludzi przyjmujących Boski Pokarm.” Hymn ten opowiada o cudownym działaniu Eucharystii. Pomaga nam pamiętać, że Chłopiec leżący w żłobie. będzie prześladowany i umęczony, że ceną naszego odkupienia jest ofiara z Narodzonego. Bezbronne dziecię jest tym, który „spali ciernie grzechu”.

Uwielbienie:

Cała ziemio wołaj (m.: D. Kusz OP, Pieśń o nadziei, s. 16)

Pieśń opiewająca radość narodów z narodzenia Chrystusa. Powinna mieć radosny i wielbiący charakter, odnosząc się do naszej wewnętrznej radości płynącej z faktu przyjęcia Chrystusa.

Ten, który Słowem (opr.: M. Pilśniak OP)

Radosny okrzyk uwielbienia niesie niezwykłą prawdę: Oto Ten, który jest Stwórcą i Panem wszechrzeczy zsyła nam Swojego Syna. Oto Wielki pochyla się nad małym, Nieskończony daje się ogarnąć.

Wyjście:

Bóg się rodzi (opr. Paweł Bębenek – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

Bracia patrzcie jeno (opr. D. Kusz OP)

Cicha noc (opr. Paweł Bębenek – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego).

Dwie pierwsze wyrażają radość z narodzenia i uniżenia się Syna Bożego, trzecia zaś stanowi medytację nad nocą Bożego Narodzenia. Wszystkie trzy mogą stanowić dopełnienie czytań.

Mizerna cicha (Siedlecki)

Śpiew ten wykonany na wyjście stanowi swoistą klamrę w kompozycji zestawu pieśni dzisiejszej liturgii. Trzecia zwrotka niniejszej kolędy nawiązuje do liturgii słowa. Wyśpiewując „Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, Bóg-człowiek nam wcielony” raz jeszcze wspominamy niezgłębiony zamysł Boga, aby światłem umiłowanego Syna rozproszyć ciemności ogarniające ziemię.

Części stałe mszy:

Missa de angelis (Niepojęta Trójco, s. 19)

Missa Orientalis (muz. Jacek Sykulski, Niepojęta Trójco, s. 35)

Pierwsza z porponowanych mszy jest używana podczas wielkich uroczystości. Z kolei Missa Orientalis zastosowaniem harmoniki i rytmik właściwej muzyce cerkiewnej wprowadza nastrój pełen pokoju i refleksji co sprzyja kontemplacji treści.

Michał Kłos
Jakub Grzywa OP

Zobacz także