Propozycje doboru pieśni na IV niedzielę Adwentu

Ale i wy jesteście błogosławieni, którzyście usłyszeli i uwierzyli. Albowiem każda dusza, która wierzy, poczyna w sobie i rodzi Słowo Boga i rozpoznaje Jego dzieła. Niech więc każda dusza będzie duszą Maryi, aby uwielbiała Pana. Niech w każdej duszy będzie duch Maryi, aby radowała się w Bogu. Jest tylko jedna Matka Chrystusa, Ta, która Go zrodziła, ale przez wiarę każda dusza rodzi Chrystusa. Każda bowiem przyjmuje Słowo Boga, jeśli tylko nieskalana i wolna od występków zachowuje czystość nienaganną i bez skazy. Każda więc dusza, która byłaby taką, wielbi Pana tak, jak wielbiła Go dusza Maryi i jak Jej duch radował się w Bogu Zbawicielu.

(Św. Ambroży, fragment II czytania z niedzielnej Godziny Czytań)

 

Wejście:

Archanioł Boży Gabryjel (t., m.: Siedlecki, opr.: D. Kusz OP)

Pieśń ta stawia nam przed oczy scenę zwiastowania, o której usłyszymy w dzisiejszej Ewangelii.

Niebiosa rosę spuśćcie nam z góry (Exultate Deo, s. 302)

Pieśń nawiązuje do antyfony z początku dzisiejszej Mszy świętej. Słowa przepełnione są tęsknotą do nadchodzącego Mesjasza.

Przygotowanie darów:

Grzechem Adama ludzie uwikłani (m.: Siedlecki, opr.: D. Kusz OP)

Pieśn wyraża dziękczynienie Temu, który zechciał przyjąć ludzką postać, bez żadnej naszej zasługi, z samej tylko Miłości.

Przyjdź Panie Jezu (ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

W oczekiwaniu na przyjście Pana Jezusa rośnie nasza nadzieja na światło, które wypełni nasze serca.

Komunia:

Skosztujcie i zobaczcie (Niepojęta Trójco, str. 174)

W dzisiejszej Liturgii Słowa słyszeliśmy o wierności Boga względem nas, On był z nami wszędzie dokądkolwiek się udaliśmy i będzie nadal – dokądkolwiek się udamy, dlatego chcemy śpiewać o jego dobroci, świadomi, że sami z siebie nic nie możemy uczynić, że potrzebujemy karmić się Nim.

Po upadku człowieka grzesznego (Niepojęta Trójco, s. 129; Exultate Deo, s. 307)

Ta adwentowa pieśń współgra z dzisiejszą Ewangelią.

Uwielbienie:

Uwielbia dusza moja Pana (muz.: M. Pilśniak OP – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

To Magnificat, które Maryja wyśpiewuje na cześć Pana. To nasze wołanie, aby jej słowa nas przemieniały.

Magnificat (m.: Taize [ostinato], Niepojęta Trójco, s. 303)

Hymn ten jest odpowiedzią Maryi dla Boga, który wybrał ją na Matkę Swego Jednorodzonego Syna. To wyjątkowa modlitwa, w której zwracamy się do Ojca, z radością i entuzjazmem uwielbiając Go, tak jak Ona.

Wyjście:

Gwiazdo morza głębokiego (m.: D. Kusz OP – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

Niech Maryja wskazuje nam drogę w tych ostatnich dniach adwentu.

„Panno sławna, osobliwa, skromna, cicha i cierpliwa, uproś nasze wszystkie winy, uczyń z grzesznych Boże syny.”

Tobie wznawiamy Panno nad wymowę (m.: P. Bębenek – ze zbiorów Ośrodka Liturgicznego)

W pieśni tej prosimy o wstawiennictwo Matki Bożej do Pana Jezusa za nami.

 

Karolina Magnuska
Monika Różańska

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także