Propozycje doboru śpiewów na III Niedzielę Wielkiego Postu, rok A

W słowie Bożym przeznaczonym na dzisiejszy dzień, Jezusa mówi do Samarytanki: Kto będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki. Jezus Chrystus jest dla nas źródłem wody żywej, On sam jest tą Wodą, która nas oczyszcza, jednoczy z Bogiem i Jego Kościołem.

Wejście: Ludu kapłański – zwrotka 6 [Exsultate Deo
W słowie Bożym przeznaczonym na dzisiejszy dzień, Jezusa mówi do Samarytanki: Kto będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki. Jezus Chrystus jest dla nas źródłem wody żywej, On sam jest tą Wodą, która nas oczyszcza, jednoczy z Bogiem i Jego Kościołem. Tylko Chrystus – Żywa Woda może ugasić pragnienie naszych serc. Rozpocznijmy zatem liturgię wołaniem do Niego: Uwielbiamy Cię, bo gasisz pragnienie, Żywa Wodo, Chryste!

Aspersja: Obmyj mnie, Panie [Niepojęta Trójco, t. II
Rok „A” w liturgii Wielkiego Postu jest wyjątkowy, szczególnie niedziele: III, IV i V. W tym czasie nasze myśli powinniśmy kierować ku sakramentowi chrztu, który nas zanurzył w Paschę Chrystusa. Modlimy się także za katechumenów, przygotowujących się do chrztu, ale również za nas samych, byśmy świadomie odnowili nasze przyrzeczenia chrzcielne w Wigilię Wielkanocną. Dlatego proponuję, by w te postne niedziele w ramach aktu pokuty stosować aspersję, bezpośrednio nawiązującą do chrztu świętego. Prośmy Pana w tym czasie, by nas obmył z naszych win, abyśmy się stali ludźmi prawdziwie czystymi.

Przygotowanie darów: Z Twojego boku, Chryste [Exsultate Deo
Proponowana pieśń pięknie wpisuje się w wielkopostną tematykę chrzcielną. To właśnie przebity bok Jezusa Chrystusa jest miejscem, z którego wzięły początek sakramenty Kościoła [zob. prefacja nr 48], a szczególnie chrzest. Woda wypływająca z rany naszego Pana daje nam nowe życie i oczyszcza nas, gasi nasze pragnienia, sprawia, że możemy się nazywać dziećmi Bożymi.

Komunia: Panie, nie jestem godzien [Niepojęta Trójco, t. II
Pan zstąpił na ziemię, czyniąc nas nowym stworzeniem… Duch Ogień w chrzcie przychodzi… Zwrotki tej pieśni [zwłaszcza 2 i 3] wiążą się z tematyką liturgii, która daje nam pod rozwagę kwestię chrztu świętego. Jest to pierwszy z sakramentów, otwierający nas na wszystkie inne, a przede wszystkim na Eucharystię. Z wiarą, że łaska Jezusa może uczynić z nami wszystko wołajmy: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo i uzdrów duszę moją!

Uwielbienie: Święte milczenie
Chyba nie ma lepszego sposobu wyrażenia wdzięczności Bogu za dar Eucharystii, jak pełne skupienia, miłości i kontemplacji milczenie [zwłaszcza w Wielkim Poście, gdy cisza ma szczególny wydźwięk]. Trwajmy więc w zjednoczeniu z Jezusem, który dał nam najwspanialszy Pokarm i Napój.

Duszo Chrystusowa [Niepojęta Trójco, t. II
Dla tych, którzy jednak preferują śpiew po komunii świętej proponuję wykonanie modlitwy św. Ignacego Loyoli, w której także pojawia się wołanie: Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie!

Wyjście: Nawróć się ludu w pokorze [Exsultate Deo
Nasze nawrócenie, tak ważne w Wielkim Poście, na nas doprowadzić do świadomego odnowienia przymierza chrzcielnego w Wigilię Wielkanocną. Liturgię zakończmy tradycyjnym śpiewem pokutnym, w którym także wybrzmiewa myśl przewodnia przeżywanego przez nas okresu liturgicznego: Obmyj się dziś żywą wodą, bo Bóg ci przebaczyć gotów [zwr. 3].

 

Zobacz także

Tomasz Dekert

Tomasz Dekert na Liturgia.pl

Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.