Wejście: Archanioł Boży Gabryel (Siedl.)
Czwarta, ostatnia, niedziela adwentu bezpośrednio nawiązuje do tajemnicy Zwiastowania, dlatego proponuję , aby rozpocząć liturgię od pieśni, która opisuje to wydarzenie.

Niebiosa rosę – zwrotka 1 i 4 (Siedl.)
Antyfona na wejście: „Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, * niech jak deszcz spłynie z obłoków, * niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.”

Przygotowanie darów: Mądrości, która z ust Bożych wypływasz (Siedl.)
W dzisiejszej Ewangelii usłyszymy słowa: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.  Dla Józefa, człowieka sprawiedliwego, przyjęcia brzemiennej Maryi musiało być bardzo trudne. On jednak, posłuszny poleceniu Boga, wychodzi ze swojego schematu. Zaufanie Bożej obietnicy daje mu siłę do zrozumienia tego, co po ludzku jest nie do przyjęcia. Pozwólmy Bogu wyprowadzić się ze swoich ograniczeń i skierować nasze kroki na drogę, która zaprowadzi nas ku Wolności. „Przybądź i naucz nas dróg roztropności, Boska Mądrości”

Komunia: Oto Panna pocznie i porodzi Syna (Exsultate Deo)
Dzisiejsza antyfona na komunię brzmi: „Oto Panna pocznie i porodzi Syna, * i nazwą Go imieniem Emmanuel”. 

Spuśćcie nam na ziemskie niwy (Siedl.)
Nawet z największej otchłani człowiek może wznieść ten okrzyk, bo obietnica zbawienia dotyczy każdego. On przychodzi, aby objawić światu miłość Ojca

Uwielbienie: Dziękujemy Ci Ojcze nasz (Siedl.)
Dziękujmy Bogu Ojcu, który dam nam poznać siebie przez Jezusa, Syna swego. Jemu chwała na wieki!

Wyjście: Czekam na Ciebie, Jezu mój mały (Siedl.)
Wołajmy z tęsknotą: „Spójrz, czekamy na tej ziemi, przybądź Jezu pociesz nas”