Propozycje doboru śpiewów na Mszę Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek)

Antyfona na wejście Mszy Wieczerzy Pańskiej mówi o tajemnicy krzyża. Ta sama Ofiara, która dokonała się na Golgocie, w przeddzień została zrealizowana w sposób bezkrwawy w wieczerniku.

Procesja wejścia: A myśmy się chlubić powinni [Exsultate Deo] na przemian ze zwrotkami pieśni: W krzyżu cierpienie [Exsultate Deo
Antyfona na wejście Mszy Wieczerzy Pańskiej mówi o tajemnicy krzyża. Ta sama Ofiara, która dokonała się na Golgocie, w przeddzień została zrealizowana w sposób bezkrwawy w wieczerniku. Śpiewając zatem pieśń o krzyżu, miejmy na uwadze jedność Ofiary Eucharystycznej i krzyżowej.

Psalm responsoryjny na Wielki Czwartek [Niepojęta Trójco, t. I]

Mandatum: Przykazanie nowe daję wam [Exsultate Deo], Nie ma większej miłości [Niepojęta Trójco, t. I
W wieczór przed męką Pan Jezus dokonał niezwykle wymownego aktu miłości wobec swoich uczniów: obmył ich nogi. My mamy naśladować Jezusa w każdej sytuacji, także zawsze służyć braciom.

Przygotowanie darów: Gdzie miłość wzajemna i dobroć [Exsultate Deo
W dniu dzisiejszym procesja z darami ma szczególną wymowę, gdyż wzywa nas do prawdziwego praktykowania jednego z dwóch najważniejszych przykazań: miłości bliźniego. Śpiewajmy w tym czasie pieśń, która jest w sposób szczególny przeznaczona do wykonania w wielkoczwartkowy wieczór.

Komunia: Pan wieczernik przygotował, Zbliżam się w pokorze [Niepojęta Trójco, t. II
W czasie procesji komunijnej wykonajmy tradycyjne pieśni eucharystyczne.

Uwielbienie: Dziękujemy Ci, Ojcze nasz [Exsultate Deo], Dzięki Ci, Panie [Niepojęta Trójco, t. II
Uwielbiajmy Jezusa za dar Eucharystii, której pamiątkę ustanowienia dziś wspominamy.

Przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy przechowania: Sław języku tajemnicę [Exsultate Deo]

Zakończenie: W MILCZENIU

Części stałe: Alexander Messe [Niepojęta Trójco, t. I]

 

Zobacz także

Tomasz Dekert

Tomasz Dekert na Liturgia.pl

Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.