Propozycje doboru śpiewów na XXIII Niedzielę Zwykłą, roku A

W dzisiejszej Ewangelii słyszymy wyraźny nakaz braterskiego upomnienia: „gdy twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy”, natomiast św. Paweł w drugim czytaniu przypomina: „miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem prawa”.

Wejście: Chrystus, Chrystus to nadzieja cała nasza (Exsultate Deo)
Pan Jezus miłość uczynił największym przykazaniem. Kochać, to być odpowiedzialnym za drugiego człowieka. Rozpoczynając dzisiejszą liturgię prośmy o umiejętność reagowania na zło w imię miłości braterskiej. Jezus sam jednoczy nas we wspólnocie i pokazuje, że krocząc drogą miłości osiągniemy radość królowania z Ojcem.

Przygotowanie darów: Gdzie miłość wzajemna i dobroć (Siedl.)
W dzisiejszej Ewangelii słyszymy wyraźny nakaz braterskiego upomnienia: „gdy twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy”, natomiast św. Paweł w drugim czytaniu przypomina: „miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem prawa”. Upomnienie kojarzy nam się z krzywdą, upokorzeniem, ale prawdziwe braterskie zwrócenie uwagi na zło, jest wyrazem szczerej i wzajemnej miłości, a gdzie miłość i dobroć, tam mieszka Bóg

Kościół to nie tylko dom – szczególnie zwrotka 2 (Exsultete Deo)
W dzisiejszej Ewangelii Jezus zostawia nam zapewnienie: (…), gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich”. Ośmieleni tą obietnicą prośmy Pana o jedność dla Kościoła, o wiarę, że nasz Pan jest realnie obecny pośród nas. 

Komunia: Skosztujcie i zobaczcie (Siedl.) lub Panie, pragnienia ludzkich serc (Siedl.)
Antyfona na komunię: „Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego”. Jezus w Eucharystii zaspokaja nasze pragnienia. Zakosztujmy z dobroci Pana.

Uwielbienie: Najwyższemu Panu chwała (z pieśni Boże, lud Twój czcią przejęty)
Razem z ziemią i niebem, uwielbiajmy Boga za wszelkie dobro, którym nas obdarza

Wyjście: O Jezu cichy i pokorny (Niepojęta Trójco, t. I)
Prośmy o serce ciche i pokorne, gotowe przyjąć braterskie upomnienie.

Zobacz także

Tomasz Dekert

Tomasz Dekert na Liturgia.pl

Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.