Wejście: Nieskalana (t.: św. Efrem, tł.: ks. W. Kania, muz.: A. Gouzes OP, Niepojęta Trójco I, s. 216) lub Matko niebieskiego Pana (Miod., Niepojęta Trójco II, s. 385)

Tekst Efrema poświęca dużo miejsca czystości Maryi, nieskalanej od poczęcia aż do zaśnięcia, a ludowa pieśń Matko niebieskiego Pana rozpoczyna się i kończy wspomnieniem o niepokalanym poczęciu Bożej Matki.

Przygotowanie darów: Archanioł Boży Gabryjel (jednogłos: Siedl., lub czterogłosowe opr. o. Dawida Kusza OP: Niepojęta Trójco II, s. 155)

Śpiewając tę pieśń możemy medytacyjnie powrócić do słów dzisiejszej Ewangelii.

Procesja komunijna i uwielbienie: Magnificat (mel. tradycyjna „Uwielbiaj, duszo moja, sławę Pana mego”: Siedl; lub Magnificat, muz. P. Bębenek, Niepojęta Trójco II, s. 380; lub Magnificat, muz. C. Bazylik, Niepojęta Trójco II, s. 382)

Zaśpiewanie wybranej wersji Magnificat będzie nawiązaniem do antyfony na komunię.

Na komunię i uwielbienie można też zaśpiewać pieśń, która łączy tematykę eucharystyczną w refrenie z magnifikatem w zwrotkach, czyli

Chrystus Pan karmi nas swoim świętym Ciałem (jednogłos: Siedl., lub czterogłosowe opr. Cezarego Paciorka).

Zakończenie: Zdrowaś bądź, Maryja (jednogłos: Siedl. lub Niepojęta Trójco II, s. 394, lub czterogłosowe, XVI–wieczne opracowanie, Niepojęta Trójco II, s. 392)