Przejście ze śmierci do życia

Ewangelia trzeciego skrutynium - które ma miejsce w V niedzielę Wielkiego Postu - przedstawia Chrystusa jako zmartwychwstanie i życie. Ta prawda zawarta jest w Ewangelii o wskrzeszeniu Łazarza (por. J 10,1-44), gdzie Chrystus tak właśnie mówi o sobie. Przejście „ze śmierci do życia", dokonujące się na sposób sakramentalny w chrzcie, kiedyś dopełni się ostatecznie w dniu zmartwychwstania. Prefacja tego dnia przypomina, że Bóg w swoim miłosierdziu „przez wielkanocne sakramenty prowadzi nas do nowego życia”.

 

Wskrzeszenie ŁazarzaPierwsze i drugie czytanie przewidziane na III skrutynium (rok A) również ma wydźwięk eschatologiczny. Proroctwo Ezechiela mówi o wydobyciu z grobów i udzieleniu ducha „byście ożyli” (por. Ez 37, 12-14), natomiast w Liście do Rzymian czytamy, że „Ten, co wskrzesił Chrystusa [Jezusa] z martwych, przywróci do życia (…) śmiertelne ciała, mocą (…) swego Ducha (por. Rz 8, 8-11).

Do odczytanej Ewangelii tradycyjnie nawiązuje modlitwa nad katechumenami: „Ojcze życia wiecznego, Ty nie jesteś Bogiem umarłych, ale żywych, Ty posłałeś swego Syna, jako zwiastuna życia, aby ludzi wyzwolonych z królestwa śmierci doprowadzić do zmartwychwstania. Prosimy Cię uwolnij tych wybranych spod władzy złego ducha, który prowadzi do śmierci duchowej, aby od zmartwychwstałego Chrystusa mogli otrzymać nowe życie i dawać o nim świadectwo (…)”.

Modlitwy formularza mszalnego wyrażają prośby za katechumenów. W kolekcie wierni modlą się, by wybrani odrodzili się w wodzie chrztu i stali się członkami Kościoła; modlitwa nad darami jest prośbą o oczyszczenie katechumenów; antyfona na Komunię odnosi się do słów odczytanej Ewangelii: „Każdy kto żyje i wierzy we mnie, nie umrze na wieki”(J 11,26), a modlitwie pokomunijnej Kościół prosi Boga, by lud mógł Mu służyć, żyć nadzieją i modlitwą za katechumenów.

Beata Kolek

 

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także