Przypomnieć sobie krzywdę
Sztuka przebaczenia to kilkuetapowy proces, nie zaś jednorazowy akt. Najpierw trzeba rozpoznać krzywdę, co zwykle rozwija się w długą listę strat.
Następnie trzeba stanąć twarzą w twarz wobec krzywdziciela i – mimo lęku i odruchowej uników – skonfrontować go. Nawet śmierć czy fizyczna nieobecność nie zwalniają z tego etapu; można przecież napisać list nazywający krzywdę po imieniu, choć adres odbiorcy pozostanie nieznany.
Uraz urazowi nierówny. Inaczej boli nas to, gdy ktoś nadepnie nam na odcisk w zatłoczonym autobusie, a inaczej ośmieszenie naszej pracy, w gronie osób w pracy. Inaczej pamiętamy i przeżywamy urazy z dzieciństwa, a inaczej te, który nam się przydarzyły w wieku dojrzałym. Obiektywnie bowiem może nawet nic się nie stało, subiektywnie jednak rana została i daje się od czasu do czasu we znaki.
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/11041_1.mp3
Zobacz także
-
Warszawa: Msza ze śpiewem gregoriańskim w święto katedry św. Piotra
W piątek 22 lutego w Warszawie odbędzie się Msza święta ze śpiewem gregoriańskim. W ten... więcej
-
Kraków: Wielka Sztuka – otwarta niedziela Dominikańskiego...
Dominikański Ośrodek Liturgiczny organizuje w Krakowie Dzień Otwarty pod hasłem „Wielka Sztuka”. Przez całą niedzielę... więcej
-
22 lut
Warszawa: Msza ze śpiewem gregoriańskim w święto katedry św. Piotra
W piątek 22 lutego w Warszawie odbędzie się Msza święta… więcej
