Przypomnieć sobie krzywdę
Sztuka przebaczenia to kilkuetapowy proces, nie zaś jednorazowy akt. Najpierw trzeba rozpoznać krzywdę, co zwykle rozwija się w długą listę strat.
Następnie trzeba stanąć twarzą w twarz wobec krzywdziciela i – mimo lęku i odruchowej uników – skonfrontować go. Nawet śmierć czy fizyczna nieobecność nie zwalniają z tego etapu; można przecież napisać list nazywający krzywdę po imieniu, choć adres odbiorcy pozostanie nieznany.
Uraz urazowi nierówny. Inaczej boli nas to, gdy ktoś nadepnie nam na odcisk w zatłoczonym autobusie, a inaczej ośmieszenie naszej pracy, w gronie osób w pracy. Inaczej pamiętamy i przeżywamy urazy z dzieciństwa, a inaczej te, który nam się przydarzyły w wieku dojrzałym. Obiektywnie bowiem może nawet nic się nie stało, subiektywnie jednak rana została i daje się od czasu do czasu we znaki.
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/11041_1.mp3
Zobacz także
-
Propria mszalne – VI Niedziela Wielkanocna
Zastanawiamy się co zaśpiewać w czasie Mszy świętej, jakie dobrać pieśni, żeby współtworzyły święte obrzędy,... więcej
-
Nagrania głosów do pieśni do Ducha Świętego
Uroczystość Zesłana Ducha Świętego, nazywana też Zielonymi Świątkami, kończy okres Pięćdziesiątnicy. Jako że jest to... więcej
-
Liturgia i edukacja (część 10): Rozwój kultury...
Liturgia ma związek z kulturą - ze sposobem, w jaki żyjemy w świecie. Kultura liturgiczna... więcej