Radosna Światłość wyrywa świat z ciemności

W czasie liturgii Wigilii Paschalnej, gdy kapłan wnosi Paschał do Kościoła, często śpiewana jest pieśń Radosna Światłości. Tekst refrenu tego utworu bez wątpienia inspirowany jest najstarszym chrześcijańskim hymnem Pogodna Światłości.

Pogodna Światłości Ojca świętej chwały,
Nieśmiertelnego Pana niebiosów i ziemi,
Jezu Chryste! Pod zachód dzień nam dobiegł cały.
I gwiazdę już wieczorną oczyma naszymi
Oglądamy w niebie. Ku czci Twojej, Boże,
Ojcze, Synu i Duchu świętości, śpiewamy,
Boś godzien jest, o Panie, by o każdej porze
Głoszono Twoją chwałę zbożnymi pieśniami.
O wielki Synu Boży, Tyś życia szafarzem,
Przeto Ci świat pieśń chwały wdzięcznie składa w darze.

O historii tego teksu nie wiemy za dużo. Hymn ten, napisany w języku greckim, pochodzi najprawdopodobniej z II w. O starożytności tego utworu świadczy fakt, iż św. Bazyli Wielki mówi o nim, że należy do umiłowanej tradycji Kościoła. Wchodził w skład wieczornego nabożeństwa, nieszporów. Do dziś w liturgii bizantyjskiej wykonywany jest w celebracji nieszpornej każdego dnia. Współczesny brewiarz rzymski umieszcza go w nieszporach środy III tygodnia zwykłego.

Związany był ze starożytnym utożsamieniem Chrystusa z prawdziwą Światłością i obrzędami lucenarium. Chrześcijanie pierwszych wieków widzieli w Jezusie światło świecającą cały świat. Wielu Ojców Kościoła, m.in. św. Klemens Aleksandryjski, w wielu swoich dziełach tak właśnie nazywa Chrystusa. To On jest Tym, wyrwał świat z ciemności. To On pokazuje nam, gdzie należy skierować swój wzrok.

Widzimy, że światłość Chrystusa jest Boskim światłem. A zatem śpiew ku czci Jezusa Światłości, jest śpiewem ku czci Trójcy Świętej. Adorujemy w ten sposób Ojca, Syna i Ducha Świętego, prawdziwego Boga. Zobaczmy, że wyśpiewując ten hymn wypowiadamy naszą tęsknotę za światem, którego jeszcze nie ma.

Radosna Światłości, braca dominikanie i schola
/zasoby/uploads/files/audio/triduum/2-01_radosna_swiatlosci.mp3

To znaczy tęsknimy za Królestwem Niebieskim. Tego symbolem jest właśnie wieczór, który nastał, bowiem gwiazdę już wieczorną oczyma naszymi oglądamy w niebie. To jest to życie, prawdziweżycie, którego szafarzem jest Jezus. A zatemodniesienie eschatologiczne jest tutaj bardzo mocno obecne. Ale jednocześnie mamy tutaj też głęboki realizm – Boś godzien jest, o Panie, by o każdej porze głoszono Twoją chwałę zbożnymi pieśniami. To znaczy,że także tu i teraz, gdy modlimy się. I dlatego możemy powiedzieć – Przeto Ci świat pieśń chwały wdzięcznie składa w darze.

Mam nadzieję, że ten krótki tekst zachęci wszystkich czytających go do ujrzenia w Jezusie prawdziwej Światłości.

Zobacz także