Recenzja ks. Stanisława Ziemiańskiego SJ
Recenzja Śpiewnika liturgicznego Niepojęta Trójco, tom 2. (Kraków 2010, ss. 456) opracowanego przez Dominikański Ośrodek Liturgiczny w Krakowie
Niepojęta Trójco tom II jest bardzo bogatym zbiorem śpiewów liturgicznych. W ich skład wchodzą: śpiewy gregoriańskie pisane w neumach, cykle mszalne, psalmy responsoryjne, sekwencje mszalne, aklamacje przed ewangelią, hymny, śpiewy Triduum sacrum, parafrazy psalmów, pieśni na różne okresy roku liturgicznego, monodyczne i harmonizowane na chóry mieszane, osobno pieśni maryjne, ostinata i kilka dodatkowych śpiewów, jak akatyst, litanie, koronka do Miłosierdzia Bożego.
Układ śpiewnika nieco odbiega od klasycznych schematów przede wszystkim z tego względu, że pieśni na Okres Zwykły zostały umieszczone przed Wielkim Postem. Umotywowane jest to najprawdopodobniej tym, że między okresem Bożego Narodzenia a przygotowaniem Paschy jest kilka lub kilkanaście dni okresu zwykłego.
Harmonizacje są dziełem kilku kompozytorów związanych z Dominikańskim Ośrodkiem Liturgicznym: Pawłem Bębenkiem, Dawidem Kuszem OP, Jackiem Sykulskim, Piotrem Pałką, Marcinem Pospieszalskim, Ulą Rogalą […] i innych. Nie chcąc się szerzej wypowiadać na temat charakteru i wartości tych harmonizacji określiłbym je ogólnie jako interesujące.
Nie razi mnie powrót do pierwotnych tekstów i melodii pieśni zawartych w śpiewnikach Siedleckiego, Klonowskiego i Mioduszewskiego, ponieważ należą one do naszej kultury i warto je przypomnieć i stosować w specyficznym środowisku, nawet jeśli nie nadają się już one do powszechniejszego użytku.
Śpiewnik zaopatrzony jest w dwa spisy: rzeczowy oraz alfabetyczny, co umożliwia łatwe znalezienie danego utworu. Podkreślić wypada staranne opracowanie graficzne, zarówno gdy idzie o rozłożenie nut i tekstów, jak i o ilustracje w postaci rycin i ornamentów. Zauważa się w śpiewniku troskę o powagę tekstów i melodii, często zbliżonych do modalności gregoriańskich, co predestynuje je do użytku liturgicznego.
Ks. Stanisław Ziemiański SJ
Stanisław Ziemiański SJ (ur. 1931) – jezuita, filozof, autor tekstów. Filozofię studiował na Wydziale Filozoficznym TJ w Krakowie, a teologię na Wydziale Teologicznym „Bobolanum" w Warszawie (1956-1960). Wykładał na Wydziale Filozoficznym TJ w Krakowie (od 1999 w Ignatianum) głównie teologię naturalną, a także przez wiele lat metafizykę i kosmologię. Od 1988 wykładał również historię filozofii średniowiecznej. Tłumaczył z języka łacińskiego, włoskiego i francuskiego.
Ksiądz Ziemiański jest autorem ponad 700 oryginalnych tekstów pieśni, ponad 100 tłumaczeń oraz kompozytorem ponad 700 melodii do nich. Prace muzyczne wydał w książkach: Bóg nas kocha, Pan pieśnią moją, Wysławiajmy Pana, Chcę śpiewać Panu, Pieśnią moją sławię Pana, Śpiewam i gram Bogu.
Dostarczamy wartościowe treści?
Zobacz także
-
Proste polskie propria – 3. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
-
Liturgia w soczewce: 3 Niedziela Wielkanocna, rok...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
Po śladach gwoździ – „By The Mark”
W niedzielę oktawy Wielkanocy św. Tomasz Apostoł na ogół musi wysłuchiwać mnóstwa połajanek ze strony... więcej