Robi się fioletowo, czyli dni pokuty czas zacząć

W niektórych rękopisach Wulgaty znajduje się tzw. modlitwa Manassesa, apokryficzny tekst, w którym błaga Boga o miłosierdzie grzeszny król Manasses. Jak czytamy w 2 Krn 33, w Babilonie, dokąd trafił jako jeniec, nawrócił się i uznał, że Pan jest Bogiem (cf. 2 Krn 33:12).

Panie, Boże wszechmogący ojców naszych, Abrahama, Izaaka i Jakuba, i potomstwa ich sprawiedliwego! Tyś stworzył niebo i ziemię, i całe ich piękno, Ty morza granice oznaczyłeś Twoim rozkazem, Tyś otchłań zamknął i zapieczętował przez grozę swego chwalebnego imienia, którego lękają się wszyscy, i drżą przed mocą Twoją. Nie do zniesienia jest gniew Twój straszliwy na grzeszników, niezmierzone zaś i niepojęte miłosierdzie, według Twej obietnicy. Ty bowiem jesteś Panem, najwyższym ponad całą ziemią, cierpliwym, wielce miłosiernym i bolejącym nad ludzką złością.
Panie, w dobroci swojej obiecałeś grzesznikom łaskę nawrócenia i odpuszczenie grzechów.

Ty, Boże sprawiedliwych, nie nakazałeś pokuty sprawiedliwym: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, oni bowiem nie zgrzeszyli przeciw Tobie. Moje zaś nieprawości mnogie są, ponieważ więcej grzechów popełniłem niż jest piasku nad morskim brzegiem.*) Kark zgiąłem w żelaznych kajdanach i nie ma dla mnie wytchnienia, gdyż wzbudziłem Twój gniew zapalczywy i to, co złe jest przed Tobą, zrobiłem, popełniając obrzydliwości i obrażając Ciebie wielce.

A teraz zginam kolana mego serca, prosząc, Panie, o dobroć Twoją. Zgrzeszyłem, Panie, zgrzeszyłem, i uznaję moją nieprawość. Błagam Cię, Panie, odpuść mi, odpuść mi, nie zgub mnie wraz z moimi nieprawościami, nie skazuj mnie na wieczne nieszczęścia. Ty zbawisz mnie, niegodnego, według Twego wielkiego miłosierdzia. A ja będę Cię zawsze chwalił, przez wszystkie dni mego życia, gdyż Ciebie chwalą wszystkie moce niebieskie, i Tobie chwała na wieki wieków. Amen.

*) Niektóre rękopisy dodają tutaj: Nie jestem godny patrzeć na wysokie niebo z powodu licznych nieprawości moich. Ten fragment pojawia się w responsorium do pierwszej lekcji w 14. niedzielę zwykłą.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.