Sesja przedpołudniowa sympozjum poświęconego Eucharystii

W poniedziałek, 24 października, w auli Wyższego Semnarium Duchownego w Krakowie rozpoczęło się sympozjum interdyscyplinarne pt. "Eucharystia sprawowana na ołtarzu świata", które zapowiadaliśmy już we wcześniejszych wiadomościach. Podczas przedpołudniowej sesji, poświęconej tematyce Eucharystii jako Ofiary, wypawiedzieli się trzej prelegenci.

Po powitaniu zebranych przez ks. prof. dr hab. Jana Macieja Dyducha, rektora Papieskiej Akademii Teologicznej – organizatora sympozjum – jako pierwszy zajął głos o. prof. dr hab. Tomasz Dąbek OSB z referatem pt. "Eucharystia jako ofiara wg nauki Pisma Świętego". O. Dąbek ukazał Eucharystię w odnieśnieniu do żydowskiej Paschy, która była corocznym uobecnieniem wyjścia Izraelitów z Egiptu, a zarazem zapowiedzią Eucharystii jako uobecnienia innego wydarzenia zbawczego – śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Prelegent wspomniał o starotesamentalnych zapowiedziach doskonalszej ofiary i doskonałego kapłana, które wypełniły się w Chrystusie i Jego Ofierze. O ile w Starym Testamencie obrzęd przebłagalny dokonywany był przez kapłana raz w roku w świątynii, o tyle dla chrześcijan obrzęd przebłagania, dokonany przez Chrystusa jest doskonały – jednorazowy i całkowity.

W drugim referacie ks. prof. PAT dr hab. Edward Staniek poruszył apekt historyczny Eucharystii jako ofiary. Na początku zaznaczył problem, przed jakim stanęli pierwsi chrześcijanie – stosunku ofiary Starego i Nowego Testamentu. Zbierając się na Eucharystii w Dniu Pańskim, nadal obchodzili co roku Paschę. Z czasem pojawiła się jednak konieczność oddzielenia ofiary chrześcijańskiej od żydowskiej. Motywem odróżniającym była ofiara duchowa – miłości i miłosierdzia, unikatowa i charakterystyczna dla Eucharystii.

O ile od III wieku na Zachodzie rozwijało się rozumienie Ofiary jako składanej Bogu przez kapłana w imieniu ludu, o tyle na Wschodzie kładziono nacisk na realną obecność Boga w ofierze, które to podejście na Zachodzie zanikało od V wieku. "Łacinnicy poszli na Golgotę i na niej poprzestali. Wschód poszedł na Golgotę, ale poszedł także do Emaus i wraz z Jzusem wsąpił do nieba, gdzie cały czas trwa wieczna ofiara Chrystusa" – powiedział ks. Staniek. Przyrównał on także liturgię wschodnią do transmisji na telebimie z nieba, podczas której Chrystus obdarza uczestników swoją łaską.

Podsumowując swój referat, ks. Staniek powiedział, że przez poszczególne wieki "roślina Eucharystii rośnie, nieco inaczej kwitnie i nieco inne w smaku są jej owoce na Zachodzie i Wschodzie". Wyraził także obawę, związaną z zanikaniem pojęcia ofiary na rzecz pojęcia uczty.

Trzeci prelegent – ks. prof. dr hab. Wacław Hryniewicz OMI – mówił o Eucharystii w perspektywie teologiczno-ekumenicznej. Podkreślił on trud, z jakim wiąże się dialog z Kościołami wyrosłymi z Reformacji. Do owoców dialogu zaliczył wspólne rozumienie ofiary jako jedynej, niepowtarzalnej i nieuzupełnialnej.

Po części pierwszej, złożonej z referatów i przerwie na kawę w seminaryjnym refektarzu, rozpoczęła się dyskusja panelowa z udziałem prelegentów, animowana przez ks. dr hab. Wiesława Przyczynę CSsR. Była ona kontynuacją rozważań nad tematyką ofiary oraz okazją do wymiany myśli pomiędzy mówcami. W dyskusję włączyli się także ks. dr hab. Tadeusz Dzidek, prorektor PAT oraz ks. prof. dr hab. Bogusław Nadolski TChr. Sesję przedpołudniową zamknęło spotkanie jej uczestników przy ołtarzu Pańskim w kościele pw. św. Marka Ewangelisty w Krakowie.

inf. wł. (MW)

Michał Wsiołkowski

Zobacz także