Sławni i bezimienni
Łazarz, bogacz i inni
Oglądanie ogromnych reklam rozpiętych na budynkach Warszawy sprawia mi nieraz wiele satysfakcji. Miło popatrzeć na postaci, które zapewne są z czegoś znane, i nie mieć najmniejszego pojęcia, kto to jest i jaki jest jego tytuł do sławy. Trochę to przypomina klasyczną anegdotę o tym, jak góral chciał wstąpić do partii. W ramach egzaminu przepytano go ze znajomości klasyków marksizmu-leninizmu. Podtykano mu przed oczy wizerunki Marksa, Engelsa, Lenina i kogo tam jeszcze, ale góral żadnej z tych postaci nie znał. To jak to, Marksa nie znacie, Lenina nie znacie, a do partii chcecie wstępować? Na co góral przepytał agitatora ze znajomości Jaśka Gąsienicy i innych gazdów. Pointa: Wy macie swoich znajomych, a ja mam swoich.
Bogacz z Ewangelii nie jest znany z imienia, a żebrak ma na imię Łazarz. Jeden ma imię, czyli godność. Drugi ma swoje bogactwo, które za nim nie pójdzie na tamten świat.
Bogacz zastawił stół dla siebie i swoich gości. Bóg do swojego stołu, do towarzystwa Abrahama i innych wielkich, zaprasza Łazarza.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O Sapientia – antyfona na 17 grudnia
Trzeba mieć wielką odwagę, żeby naprawdę móc zaśpiewać antyfonę O Sapientia. Dlaczego? Bo żeby prosić... więcej
-
Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił! Bracia dominikanie rozważają...
Otrzymaliśmy obietnicę, że Mesjasz przyjdzie. Chrześcijańskie wołanie o Jego przyjście nie ma nic wspólnego z... więcej
-
Roraty – myśli nieortodoksyjne
Roraty są obecne w pobożności adwentowej od tak dawna, że można powiedzieć, iż praktycznie „od... więcej
Błażej Matusiak OP
Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.