Słowa Pana
Ciekawe jest, że w dawniejszej formie rytu rzymskiego rok liturgiczny kończy się i zaczyna paralelną perykopą ewangeliczną.
W ostanię niedzielę roku jest to fragment z Mateusza 24,15-35, a w I niedzielę Adwentu z Łukasza 21,25-33.
Oba teksty kończą się identyczną frazą (przynajmniej tak jest po grecku, w Wulgacie klementyńskiej, skąd wziete są czytania mszalne, róznią sie ostatnim słowem a w Neowulgacie nawet jeszcze bardziej).
Niebo i ziemia przeminą, ale słowa (gr. logoi) moje nie przeminą
Caelum et terra transibunt, verba autem mea non praeteribunt. (Mt)
I jeszcze słowo komentarza do dawniejszej dyskusji o bojaźni Bożej. Komentarz jest z dzisiejszego kazania wikarego w mojej parafii.
Bać się trzeba Boga, który przychodzi do nas, a my nie chcemy go zauważyć.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Kraków: Wielka Sztuka – otwarta niedziela Dominikańskiego...
Dominikański Ośrodek Liturgiczny organizuje w Krakowie Dzień Otwarty pod hasłem „Wielka Sztuka”. Przez całą niedzielę... więcej
-
Otwarty konkurs teologiczny na pracę pisemną o Kościele
Fundacja „Dominikańskie Studium Filozofii i Teologii” ogłosiła Otwarty Konkurs Teologiczny na pracę pisemną na temat:... więcej
Piotr Chrzanowski
Z wykształcenia inżynier mechanik, od dłuższego czasu z zawodu dyrektor. Mieszka pod Bydgoszczą. Mąż z ponad dwudziestoletnim stażem i ojciec dwóch synów w wieku licealnym.