Suche dni wrześniowe

W tradycji Kościoła dni trzeciego tygodnia września były jednymi z postnych dni kwartalnych. Obchodzono je w pierwszym tygodniu każdej z czterech pór roku, jako Suchedni wiosenne, letnie, jesienne i zimowe.

Suchedni wrześniowe, jak popularnie zwykło się je nazywać, przypadały na środę, piątek oraz sobotę, i do Vaticanum II wiązały się ze ścisłym postem, mającym przyczyniać się do odnowy duchowej. Równolegle funkcjonująca nazwa Suchedni "siódmego miesiąca" przechowała odniesienie do tradycji żydowskiej, w której figurą naszych obchodów jest święto siódmego miesiąca – września.

Od początku w obu tradycjach, zwłaszcza judaistycznej, wrześniowy czas wiązano z winobraniem, co tłumaczy wyraźne odniesienia do symboliki wina w trzech Mszach na dni kwartalne. W tym miesiącu Żydzi obchodzili aż trzy istotne święta: Nowy Rok, święto Pojednania – opatrzone surowym postem – i święto Namiotów, będące dziękczynieniem za zebrane plony. Nasze Suchedni kontynuują tę symbolikę oraz wyraźnie dziękczynną i pokutną treść żydowskiego święta. W czasie dni kwartalnych modlono się o ducha pokuty (luty-marzec), o powołania do służby w Kościele (maj-czerwiec), za dzieci, młodzież i wychowawców (trzeci tydzień września) oraz o życie chrześcijańskie rodzin (trzeci tydzień Adwentu).

"Wszechmogący, wieczny Boże, który zbawienną wstrzemięźliwością leczysz ciała i dusze, prosimy kornie Twój majestat: daj się przebłagać pobożnymi modłami poszczących i udziela nam pomocy teraz i w przyszłości" (1 Kolekta soboty Suchych dni wrześniowych, tł. Mszał tyniecki).

Zobacz także