Święci zapoznani, święci nieznani (ix)
Nie jestem pewien, o którym świętym Ryszardzie miałem napisać: o biskupie czy o ojcu misjonarzy. Wydaje mi się (mam nadzieję, iż się nie mylę), że o tym drugim, którego wspomina się 7 II.
Dużo o nim nie wiadomo: pochodził z Hampshire, na południu Anglii, zmarł w roku 720 w czasie pielgrzymki do Palestyny, na którą wybrał się ze swoją rodziną. Śmierć spotkała go w Lukce, w Toskanii, i tam znajdują się jego (prawdopodobnie, bo pewności nie ma) relikwie.
Sławniejsze od niego są jego dzieci, które wielce się zasłużyły w chrystianizacji Europy: Willibald, Winnibald, Walburga. Willibald był biskupem Eichstatt, a w swoim życiu wiele podróżował: był w Rzymie, na Cyprze, w Syrii, w Palestynie – w tej ostatniej właśnie razem z resztą rodziny. Ta podróż została opisana później przez pewną mniszkę (która spisała opowieści Willibalda) jako Hodoeporicon – pierwsza podróżnicza książka, napisana przez kogoś spośród Anglów i Sasów.
Winnibald z kolei był opatem Heidenheim. Przez jakiś czas studiował w Rzymie, a potem wspomagał przesławnego Bonifacego (o którym już chyba kiedyś pisałem). Walburga z kolei, również wspomagająca misje Bonifacego, była ksienią, także w Heidenheim – był to jedyny na tych terenach podwójny klasztor, mnichów i mniszek. Po śmierci brata przejęła pełną władzę nad opactwem.
PS Z Ryszardem jest pewien kłopot: to imię pojawia się dopiero w 11. wieku, jak zatem naprawdę nazywał się ojciec trójki świętych misjonarzy – nie wiemy.
PPS Walburga z kolei, w zniekształconej nieco formie – jako Walpurga – pojawia się, m.in., u Goethego i Bułhakowa, w zupełnie innym kontekście.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Warszawa: Za miesiąc koncert finałowy warsztatów „In Unintate”
In Unitate (łac. W jedności) to coroczne warsztaty muzyki liturgicznej, podczas których akademickie schole dominikańskie... więcej
-
Liturgia w soczewce: Wielki Czwartek – Msza...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
Proste polskie propria – Niedziela Palmowa czyli Męki Pańskiej
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
Marcin L. Morawski
Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.