Święte rany
Na obrazie Caravaggia (i nie tylko u niego) Jezus wprost prowadzi dłoń tak, aby palec mógł zanurzyć się w zranionym boku. Razem ze św. Tomaszem, poznajemy Chrystusa po Jego ranach. Patrzymy i wyznajemy: Pan mój i Bóg mój.
Jak pisze św. Augustyn: Widział i dotykał człowieka, a wyznał Boga, którego nie widział, ani nie dotykał. Potężne wyznanie wiary: uznać, że zabity Żyjący jest Bogiem, Panem żywych i umarłych.
Zdarza się, że odczuwając ból człowiek zakłada pancerz, żeby więcej ran nie doznawać. Rany pozostają wtedy nieuleczone. A przecież mamy lekarstwo: w Jego ranach jest nasze zdrowie.
W ranach Twoich ukryj mnie.
Chwalebne rany, wieczny znak zwycięskiej walki.
Rany Chrystusa – schronienie i lekarstwo.
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Żydowskie korzenie liturgii chrześcijańskiej – wykład online...
Już jutro, we wtorek 22 czerwca, o godzinie 17:00 odbędzie się wykład ks. Prof. Mariusza... więcej
-
Kraków: Noli me tangere – otwarty koncert...
W sobotę 26 czerwca o 20:30 Fundacja Dominikański Ośrodek Liturgiczny zaprasza na koncert „Noli me tangere” w krakowskiej bazylice dominikanów.... więcej
-
Jedzenie w rytmie słów. O „Boskim świętowaniu”...
Chyba nie będzie „boskiego świętowania”, prędzej dopust boży: przemówił mój wewnętrzny krytyk, gdy przystąpiłam do lektury... więcej
-
26 cze
Kraków: Noli me tangere – otwarty koncert już 26 czerwca
W sobotę 26 czerwca o 20:30 Fundacja Dominikański Ośrodek Liturgiczny zaprasza na koncert „Noli… więcej
-
22 cze
Żydowskie korzenie liturgii chrześcijańskiej – wykład online ks. Prof. Mariusza Rosika
Już jutro, we wtorek 22 czerwca, o godzinie 17:00 odbędzie… więcej
Błażej Matusiak OP
Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.