Święte rany
Na obrazie Caravaggia (i nie tylko u niego) Jezus wprost prowadzi dłoń tak, aby palec mógł zanurzyć się w zranionym boku. Razem ze św. Tomaszem, poznajemy Chrystusa po Jego ranach. Patrzymy i wyznajemy: Pan mój i Bóg mój.
Jak pisze św. Augustyn: Widział i dotykał człowieka, a wyznał Boga, którego nie widział, ani nie dotykał. Potężne wyznanie wiary: uznać, że zabity Żyjący jest Bogiem, Panem żywych i umarłych.
Zdarza się, że odczuwając ból człowiek zakłada pancerz, żeby więcej ran nie doznawać. Rany pozostają wtedy nieuleczone. A przecież mamy lekarstwo: w Jego ranach jest nasze zdrowie.
W ranach Twoich ukryj mnie.
Chwalebne rany, wieczny znak zwycięskiej walki.
Rany Chrystusa – schronienie i lekarstwo.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Śpiew Ewangelii – Męka Pańska na Wielki Piątek
Nie wystarcza, żeby w czasie liturgii Słowo Boże było przeczytane, ma być ono uroczyście głoszone,... więcej
-
Triduum Paschalne: Chrystus Zmartwychwstały
Triduum Paschalne – jedyny okres w Kościele, gdy czas celebrowania liturgii zrównuje się z czasem,... więcej
-
Triduum Paschalne: Chrystus Umęczony
Triduum Paschalne – jedyny okres w Kościele, gdy czas celebrowania liturgii zrównuje się z czasem,... więcej
-
2 maj
Gdańsk: Ruszyły zapisy na majowe warsztaty „Muzyka Duszy” 2019
W pierwszej połowie lutego ruszyły zapisy na Warsztaty Muzyki Liturgicznej… więcej
-
2 maj
Gdańsk: Ostatnie miejsca na majowe warsztaty „Muzyka Duszy” 2019
Dobiegają końca zapisy na Warsztaty Muzyki Liturgicznej Muzyka Duszy 2019,… więcej
Błażej Matusiak OP
Obecnie w dominikańskim klasztorze w Pradze. Publikacje: Hildegarda z Bingen. Teologia muzyki (Kraków 2003); recenzje płytowe w Canorze, cykl audycji „Musica in Ecclesia” w Radiu Józef.