Szyderstwo z Mesjasza

 Na tle szyderstwa ze sprawiedliwości, szyderczego kapłaństwa zaczyna się szyderstwo z proroka, szyderstwo z Mesjasza. Pojawiają się szydercy – kim są?

Skomentuj

 
I niektórzy zaczęli pluć na Niego; zakrywali Mu twarz, policzkowali Go i mówili: „Prorokuj!” Także słudzy bili Go pięściami po twarzy. (Mk 14.65)
 
Zwyczaj językowy nie odróżnia precyzyjnie wyśmiewania, kpin, drwin od szyderstwa. Istnieją kpiny dobrotliwe i kpiny złośliwe. Dotyczą przywar, słabostek, ale też bywają wyzłośliwianiem się nad kalectwem. Drwi zaś się zarówno z tego, co w człowieku mizerne jak i wspaniałe – są drwiny z próżności, ale też z niewinności. Na tle tych dwuznaczności szyderstwo jest jednoznacznie negatywne. Szyderca rozpoznaje to, co dla osoby doniosłe, cenne, kochane i bezlitośnie wyśmiewa. Wie, że szydzi – tego chce. Jego zamiarem jest nie tylko sprawić ból, ale zniszczyć osobę kwestionując to, co wyszydzony ma za najcenniejsze, co ma za samego siebie. Szyderstwo z Jezusa dotyczy tego, co określa Jego tożsamość. Dotyczy tego, co On głęboko kocha, co jest Nim.
 
Szydercy po ogłoszeniu wyroku. Dobrze wiedzą, z czego szydzą. Czyż nie krzyczą? – Prorokuj nam, Mesjaszu, kto cię uderzył! Ale skąd wiadomo, że to tchnienie prawdy o tym, kim jest Jezus, rzeczywiście ich dotknęło? Może są tylko bandą prymitywnych sługusów, którzy chcą się przypodobać swym mocodawcom, a prześladowanie bezbronnego traktują jako dodatkową rozrywkę? Myślę, że ich prześladowcze zachowania ujawniają stan ich świadomości. Plują Jezusowi w twarz, policzkują. To prześladowanie ust, prześladowanie twarzy Jezusa nie jest przypadkowe. Prorok jest ustami Boga, a Mesjasz jest Jego najdoskonalszym wizerunkiem w ludzkim świecie. Jest, jeśli można tak powiedzieć, twarzą Boga. W twarzy Jezusa jest coś, co nieskończenie ujmuje. Prawda, którą objawia wyraz Jego twarzy i ton głosu, jest tyle uchwytna, co nieznośna dla szyderców. Zamknąć te usta, zniszczyć ten wyraz twarzy. Charakter prześladowania odkrywa prawdę o Jezusie i zwrotnie prawdę o prześladowcach. 

Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

Slabbinck Polska - szaty liturgiczne, ornaty, alby, koszule kapłańskie
REKLAMA

Zobacz także

Marian Grabowski

Marian Grabowski na Liturgia.pl

Dr hab. fizyki teoretycznej, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu. Zajmuje się aksjologią nauki, etyką, antropologią filozoficzną. Autor m.in. książek: "Historia upadku", "Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej", "Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce".