Teologia dziecięca – odsłona IX

Dzisiejsza odsłona pozostaje dalej w obrębie inspiracji narnijskich. Parę dni temu skończyliśmy czytać Mariance "Ostatnią bitwę" (moim zdaniem chyba najlepszą część całego cyklu). W jednej z kulminacyjnych eschatologicznych scen, nawiązujących jak się zdaje do Mt 25,41, Aslan przeprowadza dość szczególny sąd.

Na chwilę przed śmiercią świata, do Aslana stojącego przy drzwiach prowadzących stąd tam, przychodzą wszystkie żyjące istoty, nie tylko Narnijczycy, ale też Kalormeńczycy, Archenlandczycy, mieszkańcy wysp itd. Każdy z nich musi przejść obok niego i spojrzeć mu w twarz. Nie pada ani jedno słowo, ale po tym spojrzeniu jedni zostają, a inni przechodzą gdzieś na lewo od drzwi i, jak pisze Lewis, nikt ich już nigdy więcej nie widział.

Marianka skomentowała tę scenę tak: "Ja ci powiem, co się z nimi stało. Oni [ci po lewej – T.D.] byli nieposłuszni i dlatego przestali istnieć".

Co działo się w owej chwili, kiedy każdy patrzył w twarz Aslanowi? 


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Tomasz Dekert

Tomasz Dekert na Liturgia.pl

Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.