Niedzielna homilia. (Generalnie dość miłe zaskoczenie, i dlatego, że w ogóle była – ostatnio czułem się ofiarą pasji epistolograficznej biskupów, w hurcie i w detalu – i dlatego, że była zgrabna, zwięzła i na temat.) Ewangelia o modlitwie, a więc i homilia takoż. Jak w każdym dobrym przemówieniu tego typu pojawiły się nawiązania do auctoritates – w tym wypadku do jakiegoś noblisty, którego nazwiska nie znałem (i nie zapamiętałem), Jana Marii Vianneya i bliżej nieokreślonego "ktosia". Noblista miał twierdzić, że modlitwa jest najpotężniejszą energią na ziemi, Proboszcz z Ars, że kiedy się modlimy możemy rozkazywać niebu i ziemi, zaś "ktoś" twierdził, że modlitwa sprawia, iż człowiek staje się silny, a Bóg słabnie.

Na te ostatnie słowa Marianka zareagowała oburzeniem: "Bzdura! Bzdura! Pan Bóg nie może słabnąć. Kiedy się modlimy staje się jeszcze silniejszy!"

Kto ma rację?

P.S. Tym razem "Teologia…" opiera się na relacji mojej mamy, u której na kolanach Marianna siedziała. Ja stałem za daleko, żeby to słyszeć.
P.P.S. Ostatnie zdanie można by odczytać  w kluczu pratchettowskim, ale to raczej przypadek.
P.P.S. NIe powiem, źródłem niemałej dumy jest dla mnie fakt, że moja córka nie dość, że słucha kazań, to jeszcze wykazuje się krytycznym umysłem. 

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym