Wkrótce środa – zaproszenie
Środa popielcowa. Każdy wie, że będzie posypany w kościele popiołem i kapłan odmówi nad nim modlitwę. Właśnie, czy formuła "z prochu jesteś i w proch się obrócisz" jest modlitwą? Nie chyba. Przypomnieniem. Ale przede wszystkim częścią pokutnej liturgii.
Kiedy byłam dzieckiem, ten gest kapłana i słowa o prochu przeżywałam z trwogą. Niektóre starsze osoby oprócz głów nadstawiały też otwarte książeczki do modlitwy, aby kapłan i tam wrzucił szczyptę popiołu.
W najbliższą środę, jak niemal we wszystkie środy roku, znów spotkamy się w klasztorze na Freta, aby uczyć się śpiewać chorał. Dla mnie to są piękne spotkania, choć nie zawsze były łatwe. Wdzięczna jestem za współpracę z o. Markiem, wcześniej z o. Błażejem. Wcześniej rzuciliśmy się na głębokie wody i śpiewaliśmy co środę nieszpory. O. Marek Rojszyk wprowadził jednak nowe zasady. Najpierw uczymy się śpiewać w ogóle. Ogólnie ujmując wydobywać głos.
Od trzech śród rozbrzmiewa Credo in unum Deum, Gloria od minionej – proste melodie, złożone z kliku dźwięków, wypełnione zasadniczą treścią. Gdyby ktoś chciał dołączyć do nas, wciąż nie jest jeszcze za późno. Jakkolwiek zbyt duża rotacyjność uczestników w grupie nie jest korzystna, to jeszcze przez krótki moment, nowi, dobrzy, chętni i głodni chorału śpiewacy mile widziani w środy właśnie, o g. 19, w s. prowincjalskiej.
Śpiewanie pod czujnym uchem i nieskrywanym zapałem o. Marka jest wielką przyjemnością. Dlatego nie bez powodu zaśmiałam się wewnętrznie kiedy na zadane mu pytanie, czy za tydzień, czyli w tę Popielcową środę spotykamy się, aby śpiewać, odpowiedział, że jeżeli chcemy się dodatkowo umartwiać, to może odwołajmy spotkanie. Stanęło na tym jednak, że śpiewamy i w najbliższą środę.
Wracając tego dnia z klaszoru, przysięgam na słowo honoru, słyszałam jak gość w podziemiach grał na skrzypcach Credo in unum Deum. Zatrzymałam się, aby uwierzyć własnym uszom. Kiedy opowiedziałam o tym Przeorowi, rzekł, że wszystko mi się obecnie z jednym kojarzy. Nieprawda.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
-
Proste polskie propria – 4. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
Joanna Jarco
Projektant graficzny, ceramik, śpiewak. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa w Warszawie. Ukończyła też studia podyplomowe w Wyższej Szkole Europejskiej im. Ks. J. Tischnera na wydziale Życie i myśl Jana Pawła II. Wychowała się i mieszka w Podkowie Leśnej. Jest autorką szeregu projektów graficznych stworzonych dla Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego, m.in.: Jezu, śliczny kwiecie, Pieśń o nadziei, Przez Twe święte Zmartwychwstanie, Duszo Chrystusowa.