Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

Notatki nt. pochodzenia kolekt uroczystości Wniebowzięcia Maryi w Mszałach Pawła VI i Piusa V.

1.    Msza Wigilii

Mszał Pawła VI

Tekst: „Deus, qui beatam Virginem Mariam, eius humilitatem respiciens, ad hanc gratiam evexisti, ut Unigenitus tuus ex ipsa secundum carnem nasceretur, et hodierna die superexcellenti gloria coronasti, eius nobis precibus concede, ut, redemptionis tuae mysterio salvati, a te exaltari mereamur. Per Dominum”.

Oficjalny polski przekład: „Boże, Ty wejrzałeś na pokorę Najświętszej Maryi Panny i wyniosłeś Ją do godności Matki Twojego Jedynego Syna, a w dniu dzisiejszym uwieńczyłeś Ją najwyższą chwałą, spraw, abyśmy zbawieni przez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, przez Jej prośby mogli wejść do wiecznej chwały. Przez naszego Pana”.

Historia modlitwy. To musi być modlitwa ułożona współcześnie, wskazuje na to tematyka i styl. Poza tym Matias Augé CMF pisze o fomrularzu Mszy Wigilii zredagowanym po Soborze, zob. A. Chupungco (red.) L’anno liturgico. Storia, teologia e celebrazione (=Anamnesis 6), Genova 1989, s. 242).

Mszał Piusa V

Tekst: „Deus, qui virginalem aulam beatae Mariae, in qua habitare, eligere dignatus es: da, quaesumus; ut, sua nos defensione munitos, iucundos facias suae interesse festivitati. Per Dominum”.

Przekład z łac.-pol. Mszału z 1968 r.: „Boże, który raczyłeś wybrać na swoje mieszkanie dziewicze łono Najświętszej Maryi Panny, spraw, abyśmy pod Jej opieką radośnie uczestniczyli w Jej święcie. Przez naszego Pana”.    

Historia modlitwy. Po raz pierwszy ma tę kolektę papieski Sakramentarz Gregoriański (pierwsza redakcja z ok. 625/638 r.), jest to zresztą jedyny rzymski sakramentarz, który ma Mszę wigilii Wniebowzięcia. W pierwszej redakcji sakramentarza nie mogło być zresztą w ogóle Wniebowzięcia, gdyż zostało ono przyjęte w liturgii rzymskiej ok. roku 650. Warto zresztą zauważyć, że kolekta jest sformułowana bardzo ogólnie, nie ma w niej najmniejszej wzmianki o wzięciu Maryi z ciałem i duszą do nieba (inne modlitwy z tego formularza gregoriańskiego mówią ogólnie o odejściu Maryi z tego świata, też bez wzmianki o cielesnym Wniebowzięciu). Z Gregorianum przejmie tę kolektę późniejsza tradycja.

Mszał Pawła VI. Z pewnymi modyfikacjami jest to kolekta jednego z formularzy tekstów wspólnych o Najświętszej Maryi Pannie (formularz 3 w edycji 1975 r, formularz 7 w edycji 2002 r.)

2.    Msza w dzień

Kolekta wspólna dla obu Mszałów

Tekst: „Omnipotens sempiterne Deus, qui immaculatam Virginem Mariam, Filii tui Genetricem, corpore et anima ad caelestem gloriam assumpsisti, concede, quaesumus, ut, ad superna semper intenti, ipsius gloriae mereamur esse consortes. Per Dominum”.

Oficjalny polski przekład: „Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wziąłeś do niebieskiej chwały ciało i duszę Niepokalanej Dziewicy Maryi, Matki Twojego Syna, spraw, abyśmy nieustannie troszczyli się o dobra duchowe i wysłużyli sobie udział w Jej chwale. Przez naszego Pana”.

w starszym przekładzie z 1968 r.: „…spraw, prosimy Cię, abyśmy zwracając się nieustannie ku sprawom niebieskim wysłużyli…”

Historia modlitwy. Formularz Mszy o Wniebowzięciu Maryi, wraz z tą kolektą, został zatwierdzony wraz z ogłoszeniem dogmatu o Wniebowzięciu w 1950 r. Mam u siebie Mszał wydrukowany w 1935 r., oczywiście ze starym formularzem o Wniebowzięciu, w którym został doklejony nowy formularz, noszący datę zatwierdzenia w Kongregacji Obrzędów 1 XI 1950 (data ogłoszenia dogmatu) i datę druku w poznańskim Pallottinum 1951. Kto konkretnie był upoważniony do ułożenia kolekty, nie wiem.   

Dawniejsza kolekta, stosowana od papieskiego Sakramentarza Gregoriańskiego do 1950 r. była bardzo ogólnikowa:
„Famulorum tuorum, quaesumus, Domine, delictis ignosce: ut, qui tibi placere de actibus nostris non valemus; Genitricis Filii tui Domini nostri intercessione salvemur. Per Dominum”.
Przekład:
„Miłosierny Boże, odpuść winy nam, swoim sługom, a ponieważ nasze czyny nie mogą się Tobie podobać, niech nam wyjedna zbawienie Matka Twojego Syna Jezusa Chrystusa. Który z Tobą”.
Obecnie jest to kolekta Mszy z poświęcenia bazyliki Santa Maria Maggiore (5 sierpnia) oraz kolekta jednego z formularzy tekstów wspólnych o NMP (alternatywna kolekta formularza 1 w edycji z 1975 r. i kolekta formularza 4 w edycji z 2002 r.).
 


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także

Maciej Zachara MIC

Maciej Zachara MIC na Liturgia.pl

Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie....

Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

O ile Jezus Chrystus, wcielony Syn Boży, po swojej śmierci i zmartwychwstaniu wstąpił do nieba, wracając tam, gdzie był, zanim na ziemię zstąpił, o tyle Ona jest tylko człowiekiem i została wzięta do nieba, osiągnęła to, co my mamy obiecane.

O ile Jezus Chrystus, wcielony Syn Boży, po swojej śmierci i zmartwychwstaniu wstąpił do nieba, wracając tam, gdzie był, zanim na ziemię zstąpił, o tyle Ona jest tylko człowiekiem i została wzięta do nieba, osiągnęła to, co my mamy obiecane.

none

Zobacz także