Woda, gołębica i ludzie-drzewa

Rdz 8, 6-13. 20-22; Mk 8, 22-26

Czytania skłaniają do wdzięczności za chrzest.

Wody potopu przyniosły zagładę grzesznemu pokoleniu, woda chrztu gładzi grzech pierworodny. W arce ocalał sprawiedliwy Noe, chrzest łączy grzesznika z jedynym Sprawiedliwym.

Gołębica z gałązką oliwną zwiastuje pokój z Bogiem, gołębica nad Jezusem oznacza obecność Ducha Świętego. Przez chrzest Duch Święty zamieszkuje w człowieku. Jezusowe myśli, Jezusowa wrażliwość, Jego sposób patrzenia na Boga i człowieka staje się dostępny ochrzczonemu.

Chrzest bywa nazywany zanurzeniem lub obmyciem. Kiedyś mówiono także o oświeceniu. Światło chrztu, światło wiary, światło Ducha Świętego: chrześcijanin to nie ktoś, kto o wszystkim wie lepiej, ale ma dostęp do źródła prawdy o Bogu, świecie i sobie samym. Uzdrowienie niewidomego odbywało się etapami. Otwieranie naszych oczu wymaga ciągłego powrotu do źródła. Modlitwa, słowo Boże, sakramentalne pojednanie – to wszystko pomaga leczyć się z zaślepienia i widzieć coraz szerzej i prawdziwiej.

Módlmy się za katechumenów, a także za rodziców i chrzestnych dzieci, które mają być ochrzczone.