Zakaz odprawiania czyli chyba coś się komuś pomyliło
W moim rodzinnym domu panowała zasada, że w ramach karania czy dyscyplinowania nie stosuje się niedawania jedzenia. Przypomniałem ją sobie i kołacze mi się to wspomnienie po głowie w związku z restrykcjami nałożonymi na Franciszkanów Niepokalanej dekretem Kongregacji ds. zakonów, podpisanego dzisiaj przez papę Franciszka.
Dekret nakazuje wszystkim kapłanom wspólnoty odprawianie liturgii w NOM, a na celenbracje w KRR zezwala jeśli wymagają tego okoliczności, ale tylko za specjalną zgodą. To, że stanowi to wyraźną kontrę w stosunku do Summorum Pontificum to jedno. Ale tak w ogóle to jest w tym akcie jakiś ogromny ładunek absurdu i biurokratycznej bezduszności. I to niezależnie od tego czy ta wspólnota generuje jakieś problemy i wymaga dyscyplinarnych reakcji watykańskich agend. Co bowiem mówi nam ten akt na temat rozumienia liturgii – nie tylko w KRR – przez sygnatariuszy dekretu? W moim odczuciu mniej więcej tyle, że już przestali ją rozumieć. Co, jeśli weźmiemy pod uwagę ich osoby, wygląda, delikatnie mówiąc, bardzo niepokojąco.
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Czy msza może być nieważna?
Pytanie o ważność mszy świętej może pojawić się w życiu katolika, pragnącego świadomie przeżywać liturgię.... więcej
-
Wokół Sakramentarza tynieckiego (5)
Nie miałem ostatnio czasu ani głowy żeby dodawać nowe wpisy. Trochę to nadrabiając, dzisiaj zamieszczam... więcej
-
Obrzędy sakramentów w „liturgii trydenckiej” w czterech...
Nakładem wydawnictwa Dębogóra ukazała się seria czterech książeczek opracowanych przez Pawła Milcarka, omawiających obrzędy sakramentów świętych,... więcej
Tomasz Dekert
Urodzony w 1979 r., doktor religioznawstwa UJ, wykładowca w Instytucie Kulturoznawstwa Akademii Ignatianum w Krakowie. Główne zainteresowania: literatura judaizmu intertestamentalnego, historia i teologia wczesnego chrześcijaństwa, chrześcijańska literatura apokryficzna, antropologia kulturowa (a zwłaszcza możliwości jej zastosowania do poprzednio wymienionych dziedzin), języki starożytne. Autor książki „Teoria rekapitulacji Ireneusza z Lyonu w świetle starożytnych koncepcji na temat Adama” (WAM, Kraków 2007) i artykułów m.in. w „Teofilu”, „Studia Laurentiana” i „Studia Religiologica”. Mąż, ojciec czterech córek i dwóch synów.