Zgorszenia pełni
W dniu, w którym cześć oddajemy jasnogórskiej ikonie świętej Dziewicy Maryi, czytamy Ewangelię, w której Chrystus Pan mówi do swojej Matki: Daj Mi spokój, kobieto! Czego Ty ode Mnie chcesz? (J 2:4). Można to też przetłumaczyć jeszcze dosadniej: Odczep się ode Mnie, kobieto!
Pobożni tłumacze uznali jednak, że takich gorszących słów nasz Pan powiedzieć nie mógł, i uznali, że trzeba je złagodzić – tak więc mamy: Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Ciekawe jednak, że w innych miejscach Ewangelii, gdzie tak samo zwracają się do Jezusa złe duchy, nie mamy już tak kulturalnego zwrotu (vide Mk 1:24; Mt 8:29; Łk 8:28).
Sierpień w Kościele polskim jest miesiącem trzeźwości (z tego względu jedna z moich ciotek nawet na kupno butelki wina na prezent nigdy się w sierpniu nie odważyła). Prawdopodobnie dlatego czytamy w Ewangelii 26 VIII: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze (J 2:10). A tak naprawdę weselny wodzirej mówi do pana młodego: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się upiją, wówczas gorsze. Można się zastanawiać, jakie tłumaczenie postawili przed nami łumacze. Gorsze, żeby nie zgorszyć? Lepsze, żeby przedobrzyć?
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
O tradycji udzielania bierzmowania w dzień oktawy...
Niedawno miniona oktawa Wielkanocy to dobra okazja do przypomnienia pewnej tradycji poświadczonej w niektórych źródłach... więcej
-
Posługi współczesnego Kościoła – recenzja ks. dr....
Zostałem jakiś czas temu poproszony o krótki komentarz do książki Dawida Makowskiego „Posługi współczesnego Kościoła.... więcej
-
Proste polskie propria – 4. niedziela wielkanocna
Dzielimy się z Wami nowym projektem Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego: Proste polskie propria to szansa na... więcej
Marcin L. Morawski
Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.