Zoologia pastoralis
Etymologicznie, nowotestamentalna owca idzie przed pasterzem: probaton, od probaino, iść przed, iść naprzód. W tekście jednak (J 10:4), idzie za nim – akoloutheo, towarzyszyć, iść z kimś, za kimś.
Może greckie owce zachowywały się inaczej niż bliskowschodnie? A może pasterze używali innych technik pasterskich?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Roraty – myśli nieortodoksyjne
Roraty są obecne w pobożności adwentowej od tak dawna, że można powiedzieć, iż praktycznie „od... więcej
-
Warszawa: Msze św. roratnie ze śpiewem gregoriańskim
W piątki okresu Adwentu: 7, 14 i 21 grudnia Msze święte roratnie o godz. 6.00... więcej
-
Wokół Sakramentarza tynieckiego (6)
Ponad rok minął od mojego poprzedniego wpisu z tego cyklu, ale to nie znaczy że... więcej
-
14 gru
Łódź: Veni! – adwentowe warsztaty muzyki liturgicznej u dominikanów
Dominikańskie Duszpasterstwo Akademickie „Kamienica” oraz Studium Muzyki Kościelnej Archidiecezji Łódzkiej… więcej
Marcin L. Morawski
Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.