Zoologia pastoralis
Etymologicznie, nowotestamentalna owca idzie przed pasterzem: probaton, od probaino, iść przed, iść naprzód. W tekście jednak (J 10:4), idzie za nim – akoloutheo, towarzyszyć, iść z kimś, za kimś.
Może greckie owce zachowywały się inaczej niż bliskowschodnie? A może pasterze używali innych technik pasterskich?
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Cierpienie dopuszczone. Recenzja książki Eleonory Stump „Wędrówka...
Eleonore Stump, autorka „Wędrówki w ciemnościach”, pozwala sobie na wielce odważny wybieg, interpretację, czy -... więcej
-
Liturgia w soczewce: Niedziela Miłosierdzia Bożego, rok...
„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli... więcej
-
Propria mszalne – II Niedziela Wielkanocna –...
Zastanawiamy się co zaśpiewać w czasie Mszy świętej, jakie dobrać pieśni, żeby współtworzyły święte obrzędy,... więcej
Marcin L. Morawski
Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.