Śpiewak, współzałożyciel „Lektorskiej Scholi Cantorum” działającej pod kierunkiem ks. Wiesława Kądzieli, założyciel i kantor „Scholae Gregorianae Silesiensis”, kantor „Scholae Mulierum Silesiensis”, „Scholi Teatru Węgajty”, członek zespołu muzyki dawnej „Bornus Consort”, solista muzyki barokowej, współczesnej i pieśni tradycyjnej. Od 2010 roku kantor kościoła pokamedulskiego na Bielanach w Warszawie. Bez wątpienia jeden z najwybitniejszych śpiewaków gregoriańskich. Znawca tradycji dominikańskiej, starorzymskiej i cysterskiej. Wziął udział w kilkunastu nagraniach płyt z muzyką dawną i współczesną. Osobiście odpowiedzialny za charakter płyt: In agenda defunctorum – Missa Requiem Johannesa Ockeghema, Ludus Passionis i Fulget in orbe dies – Oficjum rymowane o św. Jadwidze Śląskiej.
Piszę te słowa po tygodniu, który zostawiłem sobie na otrzeźwienie, a piszę je po raz drugi, bo już raz zamieściłem je na platformie blogowej, ale zapewne nie były dobre i Pan Bóg posługując się ludźmi, jak zwykł działać, spowodował, że zniknęły.
Wróciłem przed chwilą ze Szczecina, gdzie prowadziłem warsztat chorału, zaproszony przez grupkę młodych ludzi pragnących śpiewać liturgię.
...wyjaśnia ludowi Bożemu znaczenie słów wypowiadanych przez Celebransa i całe Zgromadzenie podczas celebracji liturgicznych, i pozwala zrozumieć w pełni sens Liturgii.
Świeca daje płomień podsycając go swoją materią. Lampka oliwna daje światło zużywając olej. To jest widoczna gołym okiem przemiana, bo świeca staje się coraz mniejsza, oleju także w lampce jest coraz mniej.
