Od początku zaangażowany w działalność Dominikańskiego Ośrodka Liturgicznego, w latach 2005-2010 jego dyrektor, a od przekształcenia w Fundację – prezes w latach 2010-2016. Od września 2016 r. prezes Wydawnictwa Polskiej Prowincji Zakonu Kaznodziejskiego „W drodze” w Poznaniu i stały współpracownik Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Poniższy tekst stanowi odpowiedź autora na ankietę, jaką z okazji 10. rocznicy wydania motu proprio Summorum Pontificum rozesłał portal Christianitas.org. Pytanie zadane przez redakcję brzmiało: „jakie owoce SP widzi Ksiądz/Siostra/Pani/Pan w swoim środowisku po 10 latach od publikacji dokumentu?”. ...
Stosunek do kaznodziejów zbyt często przypomina relacje łączące nas z oglądanymi w telewizji politykami. W obrębie kuchni czy salonu, pochwala się ich lub gani, wyłącznie dla upuszczenia złości i budowania emocjonalnej solidarności z bliskimi.
Co jakiś czas niby koszmarny refren wraca jeden z popularnych i bardzo szkodliwych argumentów uzasadniających, dlaczego to liturgiczne przepisy można traktować z pobłażliwym przymrużeniem oka. Ostatnią okazją do powołania się na ów niechlubny argument stała się wymiana zdań, którą na Facebooku prowadzili użytkownicy komentujący zdjęcie Jego Ekscelencji Arcybiskupa Salvatore Pennacchio,...
Dzięki temu, że lubię cyfry i od czasu do czasu śledzę kościelne dokumenty, zwróciłem uwagę na pismo nr 201/D/2017. Łatwo zapamiętać 201De201Siedem. Cóż to za pismo? Jest jednym z zarządzeń metropolity warszawskiego Kazimierza kard. Nycza. ...
Z pewnym opóźnieniem dotarła do mnie informacja o nowym dekrecie Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Nie czytałem dotychczas komentarza...
Wobec narastającego problemu migrantów starających się dotrzeć do krajów zachodniej Europy, postanowiłem zadać pytanie: czy słusznie wzywa się do miłosierdzia wobec nich. Zwróćmy uwagę na kilka spraw.
Wybaczcie, że nie zamieszczam tłumaczenia. Niestety nie mogę się tym zająć. Jestem pewien, że sobie poradzicie. W każdym razie odważnie, mądrze i ciekawie myśli prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Pełen artykuł kopiuję z CatholicCulture.org.
Ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci pięknego człowieka. Wczoraj zmarł ojciec Spyridon Mikrayannanitis, mnich, kantor i przełożony skitu mniejszego św. Anny na Górze Atos.
Nie znam się, więc nie powinienem się na ten temat wypowiadać. Niemniej, na tyle trudno mi to przemilczeć, że się jednak wypowiem. Fryderykową nagrodę w kategorii utwór roku przyznano tej piosence.
Tak więc zostałam matką chrzestną. Nie wiem jeszcze, co to dla mnie znaczy. Starałam się jednak dopełnić tak dużo, jak mogłam, by być w zgodzie.
Pod koniec listopada został udostępniony bardzo ciekawy i mądry dokument "Wskazania Episkopatu Polski dotyczące liturgii Mszy świętych sprawowanych w małych grupach i wspólnotach", przyjęte na 366. Zebraniu Plenarnym KEP. Zwracam uwagę na trzy punkty.
Nie, nie, nic mi się nie śniło. Za namową znanej i szanowanej przeze mnie katechetki (matki trojga dzieci, szczęśliwej żony od 25 lat) zajrzałem do Dyrektorium o Mszach z udziałem dzieci. Jeśli ktoś ma słabe nerwy, niech zakończy lekturę i zapomni o sprawie.
„Modlić się liturgią. Mistagogia Eucharystii i Liturgii godzin” – to… więcej
„8 sposobów na znalezienie szczęścia” (oryg. „Le bonheur où on… więcej
Relacjom między tekstem i dźwiękiem w muzyce kościelnej będzie poświęcona… więcej
