Chorał sarmacki: zbliża się kolejna edycja projektu!

Już wkrótce nadarzy się kolejna okazja do wzięcia udziału w projekcie „Chorał sarmacki”. Jego druga edycja wystartuje niebawem, tradycyjnie we Wrocławiu i w Warszawie.

W tym roku, tematem warsztatów będą sarmackie zwyczaje pogrzebowe, w tym zapomniany już obrzęd Castrum doloris oraz Conductus funebris Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego.

Zapraszamy wszystkich chętnych do udziału w warsztatach chorału piotrkowskiego, próbach chóru czterogłosowego oraz wykładach. Plan zajęć opublikowany zostanie wkrótce.

Informujemy także, że w tym roku ukaże się pierwsza płyta „Chorał sarmacki” z nagraniami ubiegłorocznych koncertów Missa RorateCompletorium.

Posłuchaj: Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Missa Rorate – Agnus Dei (wyk. Pro Cantione Antiqua London)

G. G. Gorczycki, Missa Rorate – Agnus Dei
http://www.liturgia.pl/zasoby/uploads/files/dzwieki/12687_1.mp3|duration=207

Sesje szkoły Chorału sarmackiego odbywają się równolegle we Wrocławiu i w Warszawie. Grupy w tych miastach pracują niezależnie. W ramach zajęć odbywać się będzie nauka śpiewu chorału według ksiąg piotrkowskich z XVII w. oraz muzyki polifonicznej jednego z największych polskich kompozytorów barokowych – Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego.

Projekt „Grzegorz Gerwazy Gorczycki i chorał sarmacki – wkład Rzeczpospolitej Obojga Narodów w kulturę Europy oświeconej” jest współfinansowany przez Muzeum Historii Polski w ramach programu „Patriotyzm jutra”.

Grzegorz Gerwazy Gorczycki

Kompozytor, kapelmistrz i ksiądz, urodzony w II poł. XVII wieku. Urodził się między 1665 a 1667 w Rozbarku koło Bytomia. 1 października 1694 objął funkcję wikariusza Katedry na Wawelu, w 1696 został spowiednikiem katedralnym, a 10 stycznia 1698 otrzymał stanowisko kapelmistrza (Magister capellae musices Ecclesiae Cathedralis Cracoviensis). Do jego obowiązków należało m.in. dyrygowanie, przygotowywanie repertuaru, komponowanie utworów własnych, kopiowanie głosów kompozycji innych autorów. Zmarł 30 kwietnia 1734 w Krakowie. Pamięć jego uhonorowano umieszczeniem w Katedrze Wawelskiej tablicy pamiątkowej, na której został nazwany „klejnotem kapłaństwa”. Grzegorz Gerwazy Gorczycki komponował niemal wyłącznie muzykę religijną – z racji głębokiego zaangażowania w funkcje kapłańskie oraz kapelmistrzowskie dbał o zgodną z sensem liturgii oprawę muzyczną. Swoje utwory sygnował charakterystycznymi inicjałami G. G. G. w incipicie głosu basowego lub oznaczał pełnym nazwiskiem. Większość jego kompozycji w postaci rękopisów oraz kopii zachowała się w Archiwum Kapituły Katedry na Wawelu. Po II wojnie światowej manuskrypty dwóch dzieł – CompletoriumConductus funebris – zostały odnalezione w archiwum poreformackiego kościoła parafialnego w Rakowie Opatowskim w pobliżu Kielc.

Chorał piotrkowski

Repertuar muzyczny zawarty w tzw. księgach piotrkowskich, czyli księgach liturgicznych Kościoła rzymskiego dla diecezji polskich wydawanych na przełomie XVI i XVII w. w Krakowie. Były one odpowiedzią Kościoła w Polsce na przemiany, które dokonały się w liturgii po Soborze Trydenckim. Decyzję o konieczności opracowania nowych ksiąg liturgicznych podjęto na synodzie prowincjonalnym zwołanym do Piotrkowa w 1577 r. przez arcybiskupa Jakuba Uchańskiego. Biskupi zażądali wówczas, aby polskie księgi liturgiczne były zgodne z Missale Romanum oraz Breviarum Romanum, jednak zezwalali na szerokie użycie dawnych polskich tradycji. Repertuar liturgiczny zawarty w opisanych kancjonałach pozostawał w użyciu liturgicznym w Polsce aż do reform liturgicznych po Soborze Watykańskim II.

(źródło: http://projekt–wschod–zachod.blogspot.com)

ł.s.

Zobacz także