Co zaśpiewać na Mszy? 3. niedziela zwykła, rok C

Dzisiejsza liturgia już na samym początku, w rozpoczynającej Mszę antyfonie, przynagla nas do śpiewania (można z dzisiejszej antyfony uczynić oręż w walce o wszystkich tych, którzy śpiewać by chcieli, ale skrępowani są brakiem wiary w siebie lub strachem przed porażką). Liturgia słowa jest dziś liturgią słowa totalną – jak zawsze, jest czytaniem Słowa Bożego, ale dziś dodatkowo to Słowo opowiada o samym sobie, zarówno w pierwszym czytaniu, jak i w Ewangelii.

Mamy też cudowny wykład teologiczno–anatomiczny od św. Pawła (poważne wyzwanie dla lektora!), ale proszę nie podejmować prób dopasowania pieśni do konkretnych części ciała, o których apostoł pisze, bo porażka gwarantowana…

Antyfona na wejście:

Śpiewajcie Panu pieśń nową, śpiewaj Panu, ziemio cała. * Przed Nim kroczą majestat i piękno, * a potęga i blask w Jego świątyni. (Ps 96, 1. 6)

Wejście:

Kto nie śpiewał polecanej ostatnio często pieśni Cała ziemio wołaj o. Dawida Kusza OP (Niepojęta Trójco t. II, s. 206), może to uczynić w tę niedzielę, gdyż idealnie pasuje ona do antyfony na wejście. Jeżeli jednak cierpliwość parafian w stosunku do tej pieśni się wyczerpała, polecam, w pieśni na wejście, nawiązać do słów dzisiejszej ewangelii, w której Jezus sam o sobie czyta fragment z Izajasza: „Duch Pański spoczywa na mnie, ponieważ mnie namaścił…”., a więc pieśń Duch Pański nade mną (m.: Dawid Kusz OP, śpiewnik Pieśń o nadziei, s. 20.)

Przygotowanie darów: Twoje Słowo jest lampą dla moich stóp (m.: Jacek Sykulski, Niepojęta Trójco I, s. 304)

Lubię, gdy Pismo Święte cytuje samo siebie. Pasjonująca jest ta więź łącząca różne pokolenia biblijnych postaci i to, w jaki sposób rozumienie Bożego Słowa pogłębia się i poszerza, wraz z wypełnianiem się kolejnych etapów Bożego planu. Ostinato Jacka Sykulskiego zwraca uwagę na fakt, że nasze życie jest dalszym ciągiem tej Bożej, opatrznościowej historii.

Komunia:

Antyfona: Przystąpcie do Pana, a rozpromienicie się radością, * oblicza wasze nie zapłoną wstydem. (Ps. 34, 6)

Ten werset psalmowy znajdziemy w trzeciej zwrotce pieśni Skosztujcie i zobaczcie * Psalm 34 Pawła Bębenka (Niepojęta Trójco I, s. 174).

Zakończenie: Wiem, że niedawno Michał Dzieciątko też proponował tę kolędę na zakończenie, ale ja nie odpuszczę. Nie dziś. Jest to ostatnia niedziela przed świętem Ofiarowania Pańskiego, to jest tak tradycyjna i tak polska kolęda, a do tego nieustająco powtarza się w niej „a Słowo ciałem się stało”. Dziś nie widzę innego wyjścia, jak na koniec Eucharystii, a jednocześnie tegorocznego śpiewania kolęd, w dniu szczególnego zwrócenia uwagi na Boże Słowo, zaśpiewać Bóg się rodzi (Siedl., Miod., KUL, piękne, dostojne i nagradzane opracowanie Pawła Bębenka w Niepojęta Trójco I, s. 170). Szczerze mówiąc, do dzisiejszej niedzieli pasowałaby każda kolęda – wszak całe święta Narodzenia Pańskiego są o wcieleniu Słowa (no bo przecież nie o dzidzi na sianku…)

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także