Co zaśpiewać na Mszy? 4. niedziela Wielkiego Postu, rok A

Dominica Laetare, nazywana w tradycji polskiej Niedzielą Środopostną, to półmetek Wielkiego Postu. Zwyczaj okazywania radości w tym właśnie dniu sięga jeszcze starszych czasów liturgicznych, ale również dziś doskonale realizuje postulat Jezusa: „Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy.

Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie”.

Wejście: Jerozolimo, chwal Pana nad Pany

Szukając inspiracji i pieśni, które odpowiadałby dzisiejszym antyfonom (na wejście: „Raduj się, Jerozolimo, * zbierzcie się wszyscy, którzy ją kochacie. * Cieszcie się, wy, którzy byliście smutni, * weselcie się i nasycajcie u źródła waszej pociechy”), natknąłem się w Internecie na ten śpiew, notowany w Śpiewniku Wawelskim z 1999 roku. Opisany jest co prawda jako pieśń na Niedzielę Palmową (na wejście do kościoła po procesji), ale wydaje mi się, że doskonale pasuje również na dzisiejszą eucharystię. Tekst piękny, melodia prosta, ale bardzo wymowna – radosna, powiedziałbym, w swoim ascetyczno–pokutnych charakterze.

Lub: Introitus (chorał gregoriański)

„Lætáre, Ierúsalem, et convéntum fácite omnes qui dilígitis eam: gaudéte cum lætítia, qui in tristítia fuístis: ut exsultétis et satiémini ab ubéribus consolatiónis vestræ. Lætátus sum in his quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. ”

Polecam szczególnie w okresie Wielkiego Postu sięgnięcie do najgłębszej tradycji śpiewu chrześcijańskiego.

Przygotowanie darów: Różne są dary łaski (Niepojęta Trójco II)

Psalm ten usłyszymy w dzisiejszej liturgii słowa. Warto podkreślać od czasu do czasu znaczenie czytanych podczas eucharystii tekstów, ponieważ lud często może nie zwracać uwagi na raz przytoczone Słowo. W powtórzeniu treści nie ma niczego złego, choć dużo lepiej jest, moim zdaniem, użyć jakiejś parafrazy lub chociażby innego tłumaczenia. Stąd proponuję również pieśń

Dobry Pasterzu (Niepojęta Trójco II)

Komunia: Kantyk Tobiasza (Niepojęta Trójco II)

Doskonały, w moim przekonaniu, śpiew na tę właśnie niedzielę. Tekst antyfony na komunię brzmi: „Jeruzalem wzniesione jak miasto * gęsto i ściśle zabudowane. * Do niego wstępują pokolenia Pańskie, * aby wielbić imię Pana”. Tekst pieśni oparty o Księgę Tobiasza zaś brzmi tak: „Niech wszyscy wołają i wysławiają Go w Jerozolimie, Jeruzalem, miasto święte! On ześle karę za czyny swych synów i znów się zmiłuję nad synami sprawiedliwych”. Uwaga tylko: omińmy zwrotkę siódmą z uwagi na Wielki Post.

Uwielbienie: O Krwi najdroższa (Siedl.)

Christe, Lux mundi (Taize)

Warto pośród odgłosów radości usłyszeć również spokojną, kontemplacyjną muzykę. Pierwsza jest typowo wielkipostym śpiewem, wielbiącym Najświętszą Krew Zbawiciela, którą przed chwilą kapłan nas posilał. Drugi kanon nawiązuje swoim tekstem do tekstu dzisiejszej aklamacji („Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, będzie miał światło życia”). W modlitwie postcommunio usłyszymy również: „Boże, Ty oświecasz każdego człowieka na ten świat przychodzącego, † oświeć nasze serca światłem swojej łaski, * aby nasze myśli zawsze były godne Ciebie, a nasza miłość ku Tobie szczera”.

Rozesłanie: Dobry jest Pan dla ufnych (Niepojęta Trójco I)

Zwłaszcza tekst trzeciej zwrotki bardzo pasuje na Wielki Post: „Wspomnij, Panie, o tym, co nas spotkało, spojrzyj i przypatrz się naszej hańbie: słudzy panują nad nami; Ty ocal nas z ich ręki, nawróć nas, a wrócimy do Ciebie”. Cała pieśń jest oparta na tekście z Lamentacji ze Starego Testamentu, a jednocześnie muzyka jest niezwykle ciepła i pogodna, dlatego w doskonały sposób łączy radość Niedzieli Laetare oraz środek Wielkiego Postu.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także