Co zaśpiewać na Mszy? I Niedziela Wielkiego Postu, rok C

W tekstach dzisiejszej liturgii uderzył mnie ich walor instruktażowy. W kolejnych czytaniach odsłaniany jest nam jeden z mechanizmów wiary.

Punktem wyjścia jest cierpienie, zagrożenie, walka ze słabościami oraz pokusami wyboru łatwiejszej drogi, lęk przed wstydem, że to (Ten), na co postawiłem w życiu, zawiedzie mnie, zaprowadzi w rejony określane przez świat jako życiowa porażka. Te znane nam trudy życia mają charakter doczesny, nieodłączny od naszej natury, ale i eschatologiczny – niebezpieczeństwo grzechu, oddalenia od Boga, śmierci wiecznej.

Jak trwoga, to do Boga. Chrześcijanin nie powinien tego porzekadła wypowiadać z ironią. Kolejnym krokiem wiary jest bowiem według dzisiejszej liturgii właśnie wołanie do Boga o pomoc, wołanie z ufnością, że On usłyszy i wysłucha. Co zrobić, aby to wołanie było ufnością, a nie próbą, na którą wystawimy Boga? Teksty liturgii wskazują nam konkretne rozwiązania – serce nakłaniać do wiary w Zmartwychwstanie, ustami wyznać, że Jezus jest Panem naszego życia, karmić się Słowem Bożym i służyć Panu.

Krokiem ostatnim mechanizmu wiary, który pozwoliłem sobie z dzisiejszych czytań wyekstrahować, jest dziękczynna ofiara Bogu za to, czym nas obdarza. Podstawowym sposobem jest Eucharystia – samo słowo greckie znaczy wszak „dziękczynienie”. Interesujący trop wskazuje także czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa, gdzie kapłan składa ofiarę dziękczynną nie tyle za otrzymane od Boga dary, co z otrzymanych darów. Pomyślmy, jak ofiarować Bogu to, za co szczególnie jesteśmy Mu wdzięczni – zdrowie, rodzinę, pracę, przyjaciół?

Starałem się, aby zaproponowane przeze mnie śpiewy na dzisiejszą liturgię pomagały nam przejść przez powyższe kroki.

Wejście: Chwała Chrystusowi (m.: A. Gouzes OP, opr.: P. Paradowski, W. Gruszczyński, Niepojęta Trójco I – dziś zwłaszcza 1 i 4 zwrotka) lub Kto się w opiekę (Siedl.)

Jezus na pustyni walczy ze swoją ludzką słabością i pokusą ucieczki od niej w zaufanie we własne siły i własną moc. Szatan zostaje pokonany przez karmienie się Słowem Boga, służbę Panu i ufność Jemu. Na początku Mszy Świętej wyznajmy ustami (pieśnią – głośno!) chwałę Chrystusa płynącą ze Zmartwychwstania i zbawienia, które przyniósł człowiekowi.

Przygotowanie darów: Pieśń o Słowie Bożym (m.: U. Rogala – nuty do pobrania poniżej) lub Twoje Słowo (m.: J. Sykulski, Niepojęta Trójco I)

Módlmy się o siłę do wypełniania Słowa Bożego. Błagajmy Boga o otwarcie serca na wiarę w Zmartwychwstanie. Prośmy Go o wskazanie, jakimi sposobami chce, abyśmy Mu służyli, jaką ścieżką mamy iść przez życie.

Komunia: Skosztujcie i zobaczcie (różne muzyczne warianty Psalmu 34, dostępne w wielu śpiewnikach – wersji czterogłosowych szukajmy w obu tomach Niepojęta Trójco, jednogłosowej w śpiewniku Siedleckiego, gitarowej w Exsultate Deo.)

Uwielbienie: Psalm 116 (m.: P. Bębenek, Niepojęta Trójco II) lub O, Christe, Domine Jesu (m.: Taize, Niepojęta Trójco I)

Zakończenie: U Ciebie, Boże (m.: J. Gałuszka, Niepojęta Trójco I)

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także