Co zaśpiewać na Mszy? Niedziela Palmowa [Męki Pańskiej], rok C

Chrystus wjeżdża do Jeruzalem jako Król, wśród radosnych okrzyków i hołdów zgromadzonego tłumu, tym samym wypełniając słowa proroka Zachariasza: Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski.

Pokorny – jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy (Za 9, 9). Tej tajemnicy odpowiada pierwsza część liturgii, kiedy zgromadzimy się z palmami w ręku, by wraz z Jezusem wejść do Świętego Miasta. Poświęcone palmy będą dziś symbolizować naszą gotowość do pójścia za Panem, są znakiem naszej zgody na przeżywanie męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa. Bezpośrednio po procesji z palmami, nie czekając na Wielki Piątek, liturgia przenosi nas na Golgotę. Kolekta, liturgia słowa, prefacja mówią o Męce Zbawiciela. Przed oczami staje nam Chrystus Król – Cierpiący Sługa Jahwe, który z wysokości Krzyża udowadnia nam jak bardzo nas kocha i uczy jak powinna wyglądać prawdziwa miłość: Nie ma większej miłości, jak oddać swoje życie za przyjaciół swych. W dzisiejszej Eucharystii nie może zabraknąć pieśni ku czci Chrystusa Króla (wejście, procesja z palmami), jak również polskich pieśni pasyjnych, gdyż dzisiejsza niedziela jest bramą, przez którą wchodzimy w Wielki Tydzień.

Mszał proponuje nam trzy formy rozpoczęcia dzisiejszej liturgii:

1.

W odpowiedniej porze wierni gromadzą się w mniejszym kościele lub innym stosownym miejscu poza kościołem, do którego ma się udać procesja. Wierni trzymają w ręku gałązki. Kapłan i diakon, w szatach mszalnych koloru czerwonego, przychodzą na miejsce, gdzie zgromadził się lud. W tym czasie śpiewa się antyfonę:

Hosanna Synowi Dawidowemu! Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. O, Królu izraelski! Hosanna na wysokości. Antyfonę tę znajdziemy w śpiewniku ks. Siedleckiego. Można zamiast proponowanego śpiewu wykonać inny, stosowny śpiew np. Chrystus Wodzem

Kapłan pozdrawia wiernych, następnie modli się i kropi gałązki nic nie mówiąc. Podczas święcenia palem nie wykonujemy żadnego śpiewu.

Następuje czytanie Ewangelii o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy, po której następuje uroczysta procesja. Podczas procesji Mszał Rzymski zaleca wykonanie antyfony: Dzieci Żydowskie wyszły naprzeciw Pana niosąc gałązki oliwne i głośno wołając: Hosanna na wysokości! na przemiennie z psalmem 24. Antyfonę znajdziemy w śpiewniku ks. Siedleckiego pod tytułem: Dzieci hebrajskie. Opracowanie czterogłosowe jest dostępne w II tomie śpiewnika Niepojęta Trójco, w opracowania D. Kusza OP (t. antyfona Pueri Haebraeorum, Niepojęta Trójco II, str. 271). Podczas procesji można wykorzystać również śpiew Wjeżdża Król nasz, Jezus cichy (Siedl.). Po wejściu do kościoła, zgodnie z zaleceniami Mszału Rzymskiego, śpiewa się hymn ku czci Chrystusa Króla: Chwała i cześć, o Królu Chryste, który w naszych śpiewnikach znajdziemy pod tytułem: Hołd Tobie, sława i cześć (Siedl.). Kapłan całuje ołtarz, udaje się na miejsce przewodniczenia i odmawia kolektę. Dalej msza odbywa się w zwykły sposób.

2.

Gdy nie można odprawić procesji poza kościołem, na pamiątkę wjazdu Chrystusa odprawia się wewnątrz kościoła obrzęd uroczystego wejścia przed główną Mszą świętą. Wierni z gałązkami w rękach, gromadzą się przed drzwiami kościoła lub wewnątrz świątyni. Kapłan z posługującymi i przedstawicielami wiernych udaje się na miejsce poza prezbiterium, tak wybrane, by przynajmniej większa część wiernych mogła widzieć obrzędy.

Gdy kapłan udaje się na wyznaczone miejsce, śpiewa się antyfonę: Hosanna Synowi Dawidowemu (Siedl.) lub inna odpowiednią pieśń np. Chrystus Wodzem.

Następuje poświęcenie gałązek w ciszy i odczytanie Ewangelii o wjeździe Chrystusa Pana do Jerozolimy. Po Ewangelii kapłan z posługującymi i przedstawicielami wiernych udaje się uroczyście przez kościół do prezbiterium; w tym czasie śpiewa się pieśń Hołd Tobie, sława i cześć, Dzieci hebrajskie, Wjeżdża Król nasz Jezus cichy. Po wejściu do prezbiterium, kapłan oddaje cześć ołtarzowi i udaje się na miejsce przewodniczenia. Opuściwszy inne obrzędy, odmawia kolektę mszalną i dalej odprawia Mszę świętą w zwykły sposób.

3.

We wszystkich innych Mszach tej niedzieli, których nie poprzedza wejście uroczyste, wjazd Chrystusa do Jerozolimy upamiętnia się przez zwykłe wejście. Gdy kapłan udaje się do ołtarza śpiewa się antyfonę z psalmem: Sześć dni przed uroczystością Paschy, gdy Pan Jezus wchodził do Jeruzalem, dzieci wyszły Mu na spotkanie, w rękach niosły gałązki palmowe i głośno wołały: „Hosanna na wysokości. Bądź błogosławiony, Panie, który przychodzisz, aby nam okazać miłosierdzie”.

Bramy, podnieście swe szczyty unieście się, odwieczne podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały. «Któż jest tym Królem chwały? Pan Zastępów, On jest Królem chwały. „Hosanna na wysokości. Bądź błogosławiony, Panie, który przychodzisz, aby nam okazać miłosierdzie” lub inną pieśń o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy. Kapłan po przyjściu do oparza oddaje mu cześć i staje na miejscu przewodniczenia. Pozdrawia lud i odprawia Mszę świętą jak zwykle.

Bardzo zachęcam do wykorzystania śpiewów własnych dzisiejszej Liturgii (Hosanna Synowi Dawidowemu, Dzieci hebrajskie, Hołd Tobie, sława i cześć).

Przygotowanie darów: Krzyżu Święty nade wszystko (Siedl.)

Wisi na Krzyżu (Siedl.)

Spodobało się Bogu by drzewo było znakiem zwycięstwa. Surowe drzewo krzyża stało się tronem Zbawiciela. Przygotowując się do dzisiejszej liturgii przypominają mi się słowa prefacji o Krzyżu Świętym: Na drzewie rajskim śmierć wzięła początek, na drzewie Krzyża powstało nowe życie, a szatan, który na drzewie zwyciężył, na drzewie również został pokonany, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dają mi one nadzieję, że w naszej wierze nie ma przypadków, że żyjąc według woli Ojca nawet najgorsza sytuacja prowadzi do pokoju.

Komunia: Zawitaj Ukrzyżowany (Siedl.)

Króla wznoszą się znamiona (Siedl.)

Zbawiciel z wysokości Krzyża karmi nas swoim uwielbionym Ciałem. To o tym momencie mówił prorok Izajasz w swojej księdze: Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Nie ma dla mnie lepszego pokarmu, Ciało Jezusa jest najpożywniejszym mięsem, tylko On może zaspokoić głód duszy mojej. Kosztujmy z dobroci Pana.

Uwielbienie: SILENTIUM SACRUM

Zakończenie: Płaczcie Anieli (Siedl.)

Jezu Chryste, Panie miły (Siedl.)

Dobranoc Głowo Święta (Siedl.)

Prorok Izajasz tak pisze o Słudze Jahwe: Nie miał on wdzięku ani też blasku, aby na niego popatrzeć, ani wyglądu, by się nam podobał. Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy go za nic. Lecz on się obarczył naszym cierpieniem, on dźwigał nasze boleści, a myśmy go uznali za skazańca, chłostanego przez Boga i zdeptanego. Lecz on był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Czytając te słowa oraz wchodząc w rzeczywistość Wielkiego Tygodnia rodzi się we mnie pytanie: czy przyznaje się do takiego Boga? Czy pamiętam, że On pozwolił sobie na to wszystko tylko i wyłącznie z miłości do mnie? Niech Ci będzie cześć w wieczność za Twe męki zelżywości, Jezu mój!

 

Zobacz także