Zatem prawdziwie bogatym jest ten, kto naśladuje Jezusa.

Z dzisiejszej Liturgii Słowa wyłaniają się dwa portrety: bogacza i żebraka. Dostatek pierwszego staje się ostatecznie jago największą biedą i przyczyną jego zguby. Natomiast niedola Łazarza sprawia, że po śmierci trafia, jak mówi Ewangelia: „na łono Abrahama”. Jak można się domyślać, nieszczęśliwy koniec bogacza nie wynikał jedynie z faktu posiadania majątku. Chodziło raczej o brak wrażliwości na potrzeby innych i troskę jedynie o siebie, o swoje dobre samopoczucie.Gdy przyjrzymy się tekstom mszalnym jeszcze wnikliwiej, dostrzeżemy, że już od początku, bo w antyfonie na wejście, liturgia ukazuje nam głębię dzisiejszej tajemnicy. Wszystko, co na nas dopuściłeś, Panie, spotkało nas według sprawiedliwego wyroku, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie – to grzech jest prawdziwą biedą człowieka. Jest on rzeczywistością, wobec której, sami z siebie, jesteśmy bezradni – niczym „żebrak pokryty wrzodami”. Bóg miłosierny przychodzi opatrzyć te rany i objawia swoją moc w sakramentach – leczy nas i karmi. Źródło tej mocy, ofiara Chrystusa, uobecnia się także w czasie tej Eucharystii. Nie pozostawajmy nieczuli na cudzą biedę, ale troszczmy się o potrzeby innych, tak jak Bóg troszczy się o nas Nie zwlekajmy! Nie ma bowiem większego świadectwa od (okazywania innym) miłości.

Wejście: Bądźmy pokorni (Niepojęta Trójco II)

Boże w dobroci (Siedl.) – zw.1,2 i 6

Antyfona na wejście: Wszystko, co na nas dopuściłeś, Panie, spotkało nas według sprawiedliwego wyroku, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie i nie strzegliśmy Twoich przykazań. Lecz zechciej wsławiać swe imię i postąp z nami według wielkiego miłosierdzia swego. Dn 3, 31. 29. 30. 43. 42

Przygotowanie darów: Błogosławcie Pana (Niepojęta Trójco II)

Niech Bóg będzie błogosławiony w całym naszym życiu, także w tym, co, po ludzku patrząc, jest biedą, smutkiem i cierpieniem. Przecież Ofiara Chrystusa, którą przeżywamy stała się błogosławieństwem dla wszystkich.

Lub Pokładam w Panu ufność mą (Exsultate Deo)

Na próżno szukać ucieczki w tym, co doczesne i materialne.– Lepiej się uciec do Pana (Ps 118).

Komunia: Skosztujcie i zobaczcie (Siedl., Niepojęta Trójco I lub II, Exsultate Deo)

Panie nie jestem godzien (Niepojęta Trójco II)

Antyfona na komunię: Pomnij, Panie, na słowo wyrzeczone do swojego sługi, przez które dałeś mi nadzieję, w moim utrapieniu jest mi ono pociechą.

Nie dajmy się wciągnąć w pułapkę, tak powszechnej dziś, konsumpcji. Dostrzeżmy prawdziwe bogactwo w Bogu – przecież nie istnieje nic cenniejszego od Jego łaski. A skoro On, wszechmogący Stwórca, przychodzi tak prosto i w uniżeniu, to znaczy, że coś w tym jest. Nie bójmy się pokory.

Uwielbienie: Duszo Chrystusowa (Siedl., Niepojęta Trójco II)

Ta pieśń (modlitwa), trochę niesłusznie zaszufladkowana jako śpiew tylko wielkopostny, pięknie oddaje prawdę o tym, że uczestnictwo w ofierze Pana jest uczestnictwem w życiu wiecznym. W modlitwie po komunii słyszymy: „(…) niech Najświętszy Sakrament odnowi nasze dusze i ciała, abyśmy przez uczestnictwo w Ofierze upamiętniającej śmierć Chrystusa mogli się stać współdziedzicami Jego chwały”. Nie ma nic, co moglibyśmy zabrać stąd na tamten świat – jedynie w Chrystusie jest ocalenie i nadzieja.

Lub Błogosławiony i jedyny władco (Exsultate Deo)

Jest to dosłowny fragment z dzisiejszego 2. Czytania (1 Tm 6,11–16)

Zakończenie: Miłosierny Pan i łaskawy (Niepojęta Trójco I)

Bóg nad swym ludem zmiłował się (Exsultate Deo)

To Bóg pierwszy przychodzi do nas, gdy my nie jesteśmy w stanie przyjść do Niego. Obdarza zmiłowaniem i odnawia swoją miłością. Idźmy odważnie i radośnie, On jest naszą siłą i w Nim jest nasze zwycięstwo.

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym