II niedziela Wielkiego Postu: Pan nam zajaśniał

Gdy nadejdzie dzień świętej Paschy, będziemy śpiewać: Pan jest Bogiem i zajaśniał nam (Ps 118[117]:27). To psalm własny Wielkanocy, odmawiany w sam dzień Paschy w modlitwie w ciągu dnia.

II niedziela Wielkiego Postu stawia nam przed oczy Jezusa rozjaśnionego blaskiem chwały, zapowiadającego w ten sposób chwałę zmartwychwstania, do której dojdzie poprzez mękę i śmierć krzyżową. Psalm wielkanocny i płonący paschał o tym przypominają: Pan nam zajaśniał.

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, abyśmy zawsze składali dziękczynienie Tobie, miłosierny Ojcze, wszechmogący Boże, Królu wiecznej chwały, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. On po zapowiedzeniu uczniom swojej śmierci na świętej górze odsłonił przed nimi blask swojego bóstwa i wezwawszy na świadków Mojżesza i proroka Eliasza upewnił nas, że przez cierpienie dojść możemy do chwały zmartwychwstania.


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także

Marcin L. Morawski

Marcin L. Morawski na Liturgia.pl

Filolog (ale nie lingwista) o mentalności Anglosasa z czasów Bedy. Szczególnie bliska jest mu teologia Wielkiej Soboty. Miłośnik Tolkiena, angielskiej herbaty, Loreeny McKennitt i psów wszelkich ras. Uczy greki, łaciny i gockiego. Czasami coś tłumaczy, zdarza mu się i wiersz napisać. Interesuje się greką biblijną oraz średniowieczną literaturą łacińską i angielską. Członek International Society of Anglo-Saxonists, Henry Bradshaw Society.