Środa

(GeV 479-483; Epistolarz z Würzburga; Ewangeliarz typu Pi)

[Kolekta] Boże, który dla zbawienia świata ustanowiłeś paschalną ofiarę, bądź łaskawy dla naszych błagań, aby najwyższy Kapłan przyczyniając się za nami, pojednał nas przez to co nam jest podobne i rozgrzeszył przez to co Tobie jest równe, Jezus Chrystus nasz Pan, który z Tobą żyje i króluje…

Boże, który wszystkich odrodzonych w Chrystusie uczyniłeś ludem królewskim i kapłańskim, daj nam pragnąć i móc tego, co nakazujesz, aby lud powołany do wieczności miał jedną wiarę w sercach i pobożność w działaniu. Przez.

Epistoła: Dz 3,13-15.17-19

Ewangelia: J 21,1-14

Sekreta. Przyjmij, prosimy Cię, Panie, ofiary odkupienia ludzi i udziel nam łaskawie zbawienia ducha i ciała. Przez Pana naszego.

[Prefacja] Zaprawdę godne… Otaczając Twoje ołtarze, [Panie] mocy, i chlubiąc się w poznaniu tego Baranka niepokalanego, który siebie samego złożył w ofierze, abyśmy Jego Ciałem i Krwią, którą odkupieni jesteśmy z grzechu, posilali się w niebiańskich ofiarach dla życia wiecznego. Przez Pana naszego.

[Communicatnes] Zjednoczeni z całym Kościołem obchodzimy zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa itd.

[Hanc igitur] Przyjmij, Panie, Ofiarę Twych sług i całego ludu Twego, którą ofiarujemy Tobie także za tych, których zechciałeś odrodzić z wody i z Ducha Świętego, udzielając im odpuszczenia wszystkich grzechów, i abyś znalazł ich w Chrystusie Jezusie Panu naszym, prosimy Cię, Panie, abyś łaskawie ją przyjął. Za nich zanosimy do Twego majestatu błagalne modlitwy, abyś ich imiona nakazał zapisać w księdze życia. Napełnij dni nasze Twoim pokojem itd.

Postkomunia. Prosimy Cię, Panie, wspomagaj owoce naszego odkupienia i tych, których kształtujesz przez sakramenty wieczności, chroń z dobrocią w ich wzroście.

* * *

Komentarze

O bierzmowaniu

Alkuin z Yorku (?), Instrukcja chrzcielna Primo paganus (Tours, ok. 798 r.)

Na końcu [neofita] otrzymuje Ducha siedmiorakiej łaski przez włożenie rąk najwyższego kapłana, aby został umocniony przez Ducha Świętego dla głoszenia innym, który [to Duch] został dany w chrzcie dla łaski życia wiecznego.

(Keefe, Water and the Word II, s. 245)

abp Magnus z Sens, Odpowiedź na kwestionariusz Karola Wielkiego (Sens, ok. 812 r.)

Po tym jak wypełni więc wszystkie sakramenty chrzcielne, na końcu [neofita] otrzymuje Ducha siedmiorakiej łaski przez włożenie rąk najwyższego kapłana, aby został umocniony przez Ducha Świętego w prawdziwej wierze. I dlatego nakłada się ręce, aby przez błogosławieństwo został przywołany i zaproszony Duch Święty. Ponadto trzeba wiedzieć, że pozostałe chrzcielne sakramenty spełniane są widzialnie przez kapłanów i przez Pana niewidzialnie uświęcani są [ci co je przyjmują] i tak też łaskę Ducha Świętego udziela się wiernym przez nałożenie rąk biskupów i są [oni] umacniani przez Pana.

(Keefe, Water and the Word II, s. 270)

abp Leidrad z Lyonu, Księga o sakramencie chrztu, rozdz. 7 (Lyon, ok. 812 r.; odpowiedź na kwestionariusz Karola Wielkiego)

„Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go”, to jest Dawida, „pośrodku jego braci i począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida” i tak dalej (zob. 1 Sm 16,13). W tych także słowach należy zauważyć, że po namaszczeniu, a nie poprzez namaszczenie, duch Pański opanował Dawida. A w Kościele wierzymy, że Duch Święty jest dawany przez namaszczenie krzyżmem i nałożenie ręki. Ponieważ tak jak w chrzcie udzielone jest odpuszczenie grzechów, tak przez namaszczenie dokonuje się uświęcenie Duchem.

(…)

Apostołowie Piotr i Jan zostali wysłani do Samarii, aby już ochrzczonym przekazywać Ducha Świętego. O nich także mówi się: „Modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego” (Dz 8,15). Wynika z tego, że możemy przyjąć Ducha Świętego, ale nie możemy Go dać. I dlatego dokonuje się nałożenia ręki, aby, przywołany przez modlitwę i błogosławieństwo, został zaproszony Duch Święty. I tak ów Paraklet po oczyszczeniu, błogosławieństwie i namaszczeniu ciała, chętnie zstępuje od Ojca.

Niektórzy zwykli pytać, skoro źródło chrzcielne nie może zostać uświęcone bez udziału Ducha Świętego i również odpuszczenie grzechów nie może nastąpić bez Niego, na co jest jeszcze potem konieczne nałożenie rąk? Ale trzeba wiedzieć, że na wiele sposób może być dany Duch Święty, nie tylko w chrzcie, ale także po chrzcie. Wierzymy bowiem też, że i sami Apostołowie otrzymali Ducha Świętego w chrzcie, aby dostąpić odpuszczenia grzechów, tak zaciągniętych przez pochodzenie, jak też popełnionych dobrowolnie. Następnie po zmartwychwstaniu Pana, gdy był On jeszcze na ziemi, otrzymali Ducha Świętego aby mieli władzę odpuszczania lub zatrzymywania grzechów innym, jak jest napisane: „Przyjmijcie Ducha Świętego, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone i którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (zob. J 20,22). Trzeci raz otrzymali Ducha Świętego już wtedy gdy Pan zasiadał w niebie, aby mieli różne dary w tymże Duchu.

(Keefe, Water and the Word II, s. 372-374)

Uważasz, że nasze treści są wartościowe?

Przekaż 1,5% podatku dochodowego na rozwój serwisu Liturgia.pl,
wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS: 0000 354 036

Więcej informacji
i nasz film

Wypełnij zeznanie
online za darmo

Zamów przypomnienie
kiedy chcesz

Zarekomenduj nas
swoim znajomym