Liturgia w soczewce: III Niedziela Adwentu (Gaudete), rok C (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Boże, Ty widzisz z jaką wiarą oczekujemy świąt Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i z radością mogli obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia.

Czas adwentu powinien być czasem przygotowania serca na spotkanie z Panem w czasie ostatecznego Jego przyjścia, jak również w czasie obchodzenia świąt Bożego Narodzenia. Powinien być czasem „obudzenia” czy ożywienia mojej wiary, aby z radością obchodzić tajemnicę naszego zbawienia. Zatem warto zadać sobie pytanie, jak wykorzystuję dany mi czas adwentu? Czy faktycznie z wiarą oczekuję przyjścia Pana i czy z tego oczekiwania z wiarą rodzi się pragnienie, żeby moje serce jeszcze bardziej przygotować na spotkanie z Nim, aby gdy to już nastąpi, było to spotkanie pełne radości.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

 

I CzytanieSo 3, 14-17 (Bóg jest wśród swojego ludu)

Wyśpiewuj, Córo Syjońska! Podnieś radosny okrzyk, Izraelu! Ciesz się i wesel z całego serca, Córo Jeruzalem! Oddalił Pan wyroki na ciebie, usunął twego nieprzyjaciela; Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie, nie będziesz już bała się złego.

Owego dnia powiedzą Jerozolimie: «Nie bój się, Syjonie! Niech nie słabną twe ręce!» Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie, Mocarz, który zbawia, uniesie się weselem nad tobą, odnowi cię swoją miłością, wzniesie okrzyk radości.

 

PSALM RESPONSORYJNYIz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 6)

Ref. Głośmy z weselem: Bóg jest między nami.

Oto Bóg jest moim zbawieniem!

Jemu zaufam i bać się nie będę.

Pan jest moją pieśnią i mocą,

i On stał się moim zbawieniem. (…)

Ukażcie narodom Jego dzieła,

przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

 

II CzytanieFlp 4, 4-7 (Pan jest blisko)

Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! O nic się już nie martwcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

 

EwangeliaŁk 3, 10-18 (Zapowiedź nowego chrztu)

Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: «Cóż mamy czynić?»

On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni».

Przyszli także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli do niego: «Nauczycielu, co mamy czynić?»

On im powiedział: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono».

Pytali go też i żołnierze: «A my co mamy czynić?»

On im odpowiedział: «Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na waszym żołdzie».

Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».

Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

 

MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy nieustannie składali Tobie naszą Ofiarę, w której spełnia się ustanowiona przez Ciebie tajemnica Eucharystii i dokonuje się dzieło naszego zbawienia.

 

MODLITWA PO KOMUNII

Prosimy Cię, najłaskawszy Boże, abyś mocą tego Sakramentu oczyścił nas ze złych skłonności i przygotował na zbliżające się święta.

 

KOMENTARZ

Tydzień temu w czytanym fragmencie Ewangelii św. Jan Chrzciciel wzywał, żebyśmy przygotowali drogę dla Boga, wyprostowali ścieżki, które nas z Nim łączą. Dziś św. Jan Chrzciciel ukazuje praktykę, w jaki sposób możemy to czynić. Ukazuje, że droga do Boga prowadzi przez bliźniego, przez drugiego człowieka. Na pytanie „co mamy czynić” Jan Chrzciciel udziela trzech odpowiedzi: podziel się z tym, który nie ma; nie pobieraj ponad to, co konieczne; nie wymuszaj, nie uciskaj. I zaraz też dodaje, że idzie mocniejszy od niego, który będzie chrzcił Duchem Świętym. Trzy konkretne rady, których realizacja może nam pomóc w przygotowaniu serca na zbliżające się święta Bożego Narodzenia. Ważne, żeby pamiętać, że w tym adwentowym wysiłku prostowania ścieżek nie jesteśmy sami. W I czytaniu z księgi proroka Sofoniasza czytamy, że „Pan, twój Bóg, jest pośród ciebie (…) odnowi cię swoją miłością”. On jest pośród Ciebie, jest obecny w Twoim życiu. Ważne, żeby pozwolić Mu działać. Pozwolić Bogu, aby On swoją miłością odnawiał trudne relacje między mną a bliźnim. Zapraszać Go, wpuszczać Go do tych wszystkich trudnych sytuacji między mną a drugim człowiekiem, które ciągle jeszcze czekają na wyprostowanie. Dzisiejsza kolekta zaprasza nas, abyśmy przygotowali nasze serca, by móc „z radością obchodzić wielką tajemnicę naszego zbawienia”. Uczynienie drogi prostej przez drugiego człowieka jest prostym sposobem, by ująć Boga za serce. Tam, gdzie droga między mną a Bogiem przez drugiego człowieka stanie się wyprostowana i wyrównana tam też zagości pokój i radość.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

Warto dziś spojrzeć na te trzy odpowiedzi, trzy rady i zobaczyć, czy w moim życiu, w moim otoczeniu nie ma kogoś, kto potrzebuje bym się z nim podzielił może życzliwością, może uwagą lub czasem? Warto zastanowić się czy w moim życiu kogoś nie okradam, nie pobieram więcej niż powinienem, czy nie kradnę np. czasu moim dzieciom, przyjaciołom, mężowi, żonie na korzyść nadmiernej pracy, na korzyść internetu, telefonu, telewizji? Czy nie jestem kimś, kto w jakiś sposób wymusza, uciska, traktuje drugiego człowieka instrumentalnie? Droga do Boga prowadzi przez człowieka.

MODLITWA PO MEDYTACJI

„Daj mi poznać drogi Twoje, Panie,
i naucz mnie Twoich ścieżek!
Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj,
bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca,
i w Tobie mam zawsze nadzieję..”

/Ps 25 (24) 4-5/

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…

opr. s. Magdalena Cieślak CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także