Liturgia w soczewce: III niedziela Wielkiego Postu, rok B (komentarz)
„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
KOLEKTA
Boże, źródło wszelkiego miłosierdzia i dobroci, Ty nam wskazałeś jako lekarstwo na grzechy post, modlitwę i jałmużnę, przyjmij nasze pokorne przyznanie się do przewinień, które obciążają nasze sumienia, i podźwignij nas w swoim miłosierdziu.
– Liturgia Wielkiego Postu ukazuje nam prawdę o słabej kondycji ludzkiej uwikłanej w grzech. Stanięcie w prawdzie swoich przewinień oraz podjęcie praktyk wielkopostnych, ma być dla nas lekarstwem i narzędziem odnowy wewnętrznej. Przez Misterium Paschy Chrystus dźwiga nas w swoim miłosierdziu, przebacza i jedna z Ojcem.
– Misterium paschalne zostało ustanowione dla przebaczenia grzechów. Chrystus chce zanurzyć mnie w swojej Passze, z Nim mam umierać, iść wąską drogą krzyża i wejść w życie wieczne, to znaczy w życie samego Boga. Przez praktykę wielkopostną ma umierać we mnie stary człowiek, by w czasie Wigilii Paschalnej narodził się nowy, dlatego zewnętrznym uczynkom zawsze powinna towarzyszyć głęboka odnowa serca.
– Czy praktyka postu, modlitwy i jałmużny zbliża mnie do Boga i do drugiego człowieka? Czy pomnaża moją miłość?
TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.
I czytanie – Wj 20, 1-17 (Ogłoszenie przykazań Bożych)
W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: „Ja jestem Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli… Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym”.
Psalm responsoryjny – Ps 19 (18)
8Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
9Jego słuszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
II czytanie – 1 Kor 1, 22-25 (Chrystus ukrzyżowany jest mądrością Bożą)
Gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan… To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.
Werset przed Ewangelią – J 3, 16
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;
każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
Ewangelia – J 2, 13-25 (Zapowiedź męki i zmartwychwstania)
W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» … «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo». On zaś mówił o świątyni swego ciała.
Modlitwa nad darami
Miłosierny Boże, przez tę Ofiarę pojednania odpuść nam nasze winy i udziel nam łaski, abyśmy umieli przebaczać naszym braciom.
Modlitwa po komunii
Boże, Ty nas karmisz na ziemi Chlebem eucharystycznym, który jest zadatkiem niebieskiej chwały, pokornie Cię prosimy, spraw, aby w naszym życiu ukazały się skutki działania Najświętszego Sakramentu.
KOMENTARZ
[Prawo z miłości]
Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, wiedział kim jest, że jego życie od Boga wyszło i do Boga należy, dana mu egzystencja ma się urzeczywistniać wobec Boga, przez Niego i w Nim. Po upadku człowieka w raju ta harmonia została zaburzona. Słyszane dziś słowa Dekalogu to prawo, a jednocześnie dar miłości, by człowiekowi uwikłanemu w grzech pomóc odnaleźć właściwą drogę. Przymierze Boga z człowiekiem to Przymierze pełne miłości – Bóg mówi o sobie, że to On jest Bogiem jedynym i „Bogiem zazdrosnym”, który pragnie wzajemności. W skali wartości ma dominować miłość Boga całym, niepodzielnym sercem, gdyż przy Nim człowiek odnajduje pokój, równowagę i pełnię. Psalmista określa Prawo Boże jako doskonałe, krzepiące duszę i dające radość. W nim człowiek ma szukać prawdy oraz Boga i Jego woli. Grzech odłącza od drogowskazów i zamiarów Boga, dlatego człowiek potrzebuje wrócić na drogę Chrystusowego krzyża, drogę Tego, który zmierza do Jerozolimy.
[Jezus nową świątynią]
Jezus, jako pobożny Żyd, na święto Paschy udaje się do świątyni jerozolimskiej. Świątynia była dla Żydów punktem centralnym życia religijnego, domem Bożym – miejscem, w którym On sam daje się poznać, poucza swój lud i odbiera od niego cześć. W Ewangelii Jezus wypędza tych, którzy zaopatrywali pielgrzymów w zwierzęta ofiarne oraz w walutę akceptowaną w świątyni. Nazywa świątynię domem Ojca. To On jest Synem Boga i relacja do Ojca uprawnia Go do tego szokującego czynu, który zakłóca spokój i kultyczny interes. Symbolicznie ogłasza nadchodzące zmiany w sposobie oddawania czci Bogu. Nie Jezus jest tym, który burzy świątynię, ale odpowiedzialni są ci, którzy czynią z niej targowisko. Odrzucenie i ukrzyżowanie Jezusa oznacza kres świątyni – jej czas przeminął. Pojawia się nowy kult w świątyni zbudowanej nie przez ludzi. Tą świątynią jest Jego Ciało – Zmartwychwstały, który gromadzi narody i jednoczy w Sakramencie swego Ciała i Krwi. Ukrzyżowanie jest zburzeniem starej świątyni i starego porządku, a Zmartwychwstanie rozpoczyna nowy sposób oddawania czci Bogu „w Duchu i prawdzie” (J 4, 23). To On sam jest nową Świątynią. Objawia siebie jako centrum liturgii i kultu; sercem Nowego Przymierza jest Eucharystia, jedyna ofiara Chrystusa na krzyżu, uobecniana w sposób sakramentalny. Wcielone Słowo jest nowym sposobem zamieszkania Boga w świecie.
Krzyż Chrystusa i Zmartwychwstanie to znak, którego oczekują Żydzi, a który jest głupstwem i zgorszeniem. W dniu Zmartwychwstania zostanie objawiona i otworzona owa nowa świątynia. Chrystus po to umiera na krzyżu, by każdemu człowiekowi uświadomić, że jest świątynią, w której ma mieszkać Bóg, a Krzyż jest bramą otwierającą nam życie wieczne.
WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA
– Czy pamiętam o Przymierzu Boga zawartym ze mną na chrzcie świętym? Czy żyję zgodnie z tym Przymierzem? Czy traktuję Boże Prawo jako wyraz miłości, czy ciężki obowiązek?
– Jak wygląda świątynia mojego serca? Czy zapraszam Jezusa w każdą sferę mojego życia? Co mi przeszkadza w relacji do Boga?
– Czy zdarza mi się wykorzystywać modlitwę, dzieła miłosierdzia lub praktyki pokutne dla własnych korzyści? Jakie są moje prawdziwe intencje?
MODLITWA PO MEDYTACJI
Panie, Ty w swoim miłosierdziu dajesz święty czas Postu, by oczyszczać moje serce.
Proszę, ucz mnie miłości i naprawiaj wszystko to, co potrzebuje naprawy, bym miłował/ -a tylko Ciebie, w Tobie upatrywał/ -a szczęścia, z Ciebie czerpał/ -a siłę i życie.
Pragnę oddać Ci całego siebie, wraz z Tobą wchodzić w śmierć, by razem z Tobą zmartwychwstać.
Niech się objawia Twoja chwała. Amen.
Opr. s. Karolina Ostopinko CHR
Dostarczamy wartościowe treści?
Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Zobacz także
-
Liturgia w soczewce: Wielki Czwartek – Msza...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
Liturgia w soczewce: Niedziela Palmowa, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej
-
Liturgia w soczewce: 5. niedziela Wielkiego Postu,...
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze... więcej