Liturgia w soczewce: III niedziela Wielkiego Postu, rok B (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Boże, źródło wszelkiego miłosierdzia i dobroci, Ty nam wskazałeś jako lekarstwo na grzechy post, modlitwę i jałmużnę, przyjmij nasze pokorne przyznanie się do przewinień, które obciążają nasze sumienia, i podźwignij nas w swoim miłosierdziu.

– Liturgia Wielkiego Postu ukazuje nam prawdę o słabej kondycji ludzkiej uwikłanej w grzech. Stanięcie w prawdzie swoich przewinień oraz podjęcie praktyk wielkopostnych, ma być dla nas lekarstwem i narzędziem odnowy wewnętrznej. Przez Misterium Paschy Chrystus dźwiga nas w swoim miłosierdziu, przebacza i jedna z Ojcem.

– Misterium paschalne zostało ustanowione dla przebaczenia grzechów. Chrystus chce zanurzyć mnie w swojej Passze, z Nim mam umierać, iść wąską drogą krzyża i wejść w życie wieczne, to znaczy w życie samego Boga. Przez praktykę wielkopostną ma umierać we mnie stary człowiek, by w czasie Wigilii Paschalnej narodził się nowy, dlatego zewnętrznym uczynkom zawsze powinna towarzyszyć głęboka odnowa serca.

–  Czy praktyka postu, modlitwy i jałmużny zbliża mnie do Boga i do drugiego człowieka? Czy pomnaża moją miłość?

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

I czytanie – Wj 20, 1-17 (Ogłoszenie przykazań Bożych)

W owych dniach mówił Bóg wszystkie te słowa: „Ja jestem Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli… Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, bo Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym”.

Psalm responsoryjny – Ps 19 (18)

8Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
9Jego słuszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy
.

II czytanie – 1 Kor 1, 22-25 (Chrystus ukrzyżowany jest mądrością Bożą)
Gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest zgorszeniem dla Żydów, a głupstwem dla pogan… To bowiem, co jest głupstwem u Boga, przewyższa mądrością ludzi, a co jest słabe u Boga, przewyższa mocą ludzi.

 Werset przed Ewangelią – J 3, 16

Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego;

każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.

Ewangelia – J 2, 13-25 (Zapowiedź męki i zmartwychwstania)

W świątyni zastał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» … «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzy dni wzniosę ją na nowo». On zaś mówił o świątyni swego ciała.

Modlitwa nad darami

Miłosierny Boże, przez tę Ofiarę pojednania odpuść nam nasze winy i udziel nam łaski, abyśmy umieli przebaczać naszym braciom.

Modlitwa po komunii

Boże, Ty nas karmisz na ziemi Chlebem eucharystycznym, który jest zadatkiem niebieskiej chwały, pokornie Cię prosimy, spraw, aby w naszym życiu ukazały się skutki działania Najświętszego Sakramentu.

KOMENTARZ

[Prawo z miłości]

Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, wiedział kim jest, że jego życie od Boga wyszło i do Boga należy, dana mu egzystencja ma się urzeczywistniać wobec Boga, przez Niego i w Nim. Po upadku człowieka w raju ta harmonia została zaburzona. Słyszane dziś słowa Dekalogu to prawo, a jednocześnie dar miłości, by człowiekowi uwikłanemu w grzech pomóc odnaleźć właściwą drogę. Przymierze Boga z człowiekiem to Przymierze pełne miłości – Bóg mówi o sobie, że to On jest Bogiem jedynym i „Bogiem zazdrosnym”, który pragnie wzajemności. W skali wartości ma dominować miłość Boga całym, niepodzielnym sercem, gdyż przy Nim człowiek odnajduje pokój, równowagę i pełnię. Psalmista określa Prawo Boże jako doskonałe, krzepiące duszę i dające radość. W nim człowiek ma szukać prawdy oraz Boga i Jego woli. Grzech odłącza od drogowskazów i zamiarów Boga, dlatego człowiek potrzebuje wrócić na drogę Chrystusowego krzyża, drogę Tego, który zmierza do Jerozolimy.

Jezus wypędza kupców ze Świątyni fot. Lawrence Lew OP.

Jezus wypędza kupców ze Świątyni fot. Lawrence Lew OP.

[Jezus nową świątynią]

Jezus, jako pobożny Żyd, na święto Paschy udaje się do świątyni jerozolimskiej. Świątynia była dla Żydów punktem centralnym życia religijnego, domem Bożym – miejscem, w którym On sam daje się poznać, poucza swój lud i odbiera od niego cześć. W Ewangelii Jezus wypędza tych, którzy zaopatrywali pielgrzymów w zwierzęta ofiarne oraz w walutę akceptowaną w świątyni. Nazywa świątynię domem Ojca. To On jest Synem Boga i relacja do Ojca uprawnia Go do tego szokującego czynu, który zakłóca spokój i kultyczny interes. Symbolicznie ogłasza nadchodzące zmiany w sposobie oddawania czci Bogu. Nie Jezus jest tym, który burzy świątynię, ale odpowiedzialni są ci, którzy czynią z niej targowisko. Odrzucenie i ukrzyżowanie Jezusa oznacza kres świątyni – jej czas przeminął. Pojawia się nowy kult w świątyni zbudowanej nie przez ludzi. Tą świątynią jest Jego Ciało – Zmartwychwstały, który gromadzi narody i jednoczy w Sakramencie swego Ciała i Krwi. Ukrzyżowanie jest zburzeniem starej świątyni i starego porządku, a Zmartwychwstanie rozpoczyna nowy sposób oddawania czci Bogu „w Duchu i prawdzie” (J 4, 23). To On sam jest nową Świątynią. Objawia siebie jako centrum liturgii i kultu; sercem Nowego Przymierza jest Eucharystia, jedyna ofiara Chrystusa na krzyżu, uobecniana w sposób sakramentalny. Wcielone Słowo jest nowym sposobem zamieszkania Boga w świecie.

Krzyż Chrystusa i Zmartwychwstanie to znak, którego oczekują Żydzi, a który jest głupstwem i zgorszeniem. W dniu Zmartwychwstania zostanie objawiona i otworzona owa nowa świątynia. Chrystus po to umiera na krzyżu, by każdemu człowiekowi uświadomić, że jest świątynią, w której ma mieszkać Bóg, a Krzyż jest bramą otwierającą nam życie wieczne.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy pamiętam o Przymierzu Boga zawartym ze mną na chrzcie świętym? Czy żyję zgodnie z tym Przymierzem? Czy traktuję Boże Prawo jako wyraz miłości, czy ciężki obowiązek?

– Jak wygląda świątynia mojego serca? Czy zapraszam Jezusa w każdą sferę mojego życia? Co mi przeszkadza w relacji do Boga?

– Czy zdarza mi się wykorzystywać modlitwę, dzieła miłosierdzia lub praktyki pokutne dla własnych korzyści? Jakie są moje prawdziwe intencje?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Panie, Ty w swoim miłosierdziu dajesz święty czas Postu, by oczyszczać moje serce.

Proszę, ucz mnie miłości i naprawiaj wszystko to, co potrzebuje naprawy, bym miłował/ -a tylko Ciebie, w Tobie upatrywał/ -a szczęścia, z Ciebie czerpał/ -a siłę i życie.

Pragnę oddać Ci całego siebie, wraz z Tobą wchodzić w śmierć, by razem z Tobą zmartwychwstać.

Niech się objawia Twoja chwała. Amen.

Opr. s. Karolina Ostopinko CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także