Liturgia w soczewce: XXII Niedziela Zwykła, rok B (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Boże wszechświata, od Ciebie pochodzi wszelka doskonałość, zaszczep w naszych sercach miłość ku Tobie i daj nam wzrost pobożności, umocnij w nas wszystko, co dobre, i troskliwie strzeż tego, co umocniłeś.

Pierwszą prośbą, jaką dziś słyszymy w kolekcie, jest prośba o miłość, by Bóg zaszczepił ją w naszych sercach. Ta prośba przenosi nas do przykazania miłości: „Będziesz miłował Pana Boga (…) Będziesz miłował swego bliźniego (…). Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy”. Zatem można zadać sobie o nią pytanie. Czy to miłość Boga i miłość do Boga przynagla mnie, by żyć według przykazań Bożych?

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

I czytanie – Pwt 4, 1-2. 6-8 (Wezwanie do zachowania przykazań)

Mojżesz powiedział do ludu: «A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: „Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny”. Bo któryż wielki naród ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż wielki naród ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję?»

Psalm responsoryjny – Ps 15 (14), 1b-2. 3 i 4b. 4c-5

Kto będzie przebywał w Twym przybytku, Panie,

kto zamieszka na Twej górze świętej?

Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie

i mówi prawdę w swym sercu.

 II czytanie – Jk 1, 17-18. 21b-22. 27 (Wprowadzać słowo w czyn)

Bracia moi umiłowani: Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca jest taka: opiekować się sierotami i wdowami w ich utrapieniach i zachować siebie samego nie skażonym wpływami świata.

Aklamacja przed Ewangelią – Jk 1, 18

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,

byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.

Ewangelia – Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23 (Prawo Boże a zwyczaje)

Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?» Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji». Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz to, co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym». 

Modlitwa nad darami

Panie, nasz Boże, niech Najświętsza Ofiara zawsze nam udziela zbawiennej łaski, aby jej mocą dokonało się nasze uświęcenie, do którego zmierzają sakramentalne obrzędy.

Modlitwa po Komunii

Boże, nasz Ojcze, Ty nas pokrzepiłeś przy swoim stole, spraw, aby ten Sakrament utwierdził nas w miłości i pobudził do służenia Tobie w braciach.

KOMENTARZ

Dzisiejsza Ewangelia w świetny sposób ukazuje, jak różni się spojrzenie Boga od spojrzenia ludzkiego. Faryzeusze byli skupieni na tym co zewnętrzne, na ludzkiej tradycji. Jezus w dyskusji z faryzeuszami przechodzi na głębszą płaszczyznę, dotyka serca człowieka. Ukazuje, że nie to co zewnętrzne czyni człowieka nieczystym.

Mam wrażenie, że niewiele w tej kwestii zmieniło się i w dzisiejszym świecie. Ciągle mamy tendencje do zrzucania odpowiedzialności na innych, na to co zewnętrzne, gdybym był w innej sytuacji życiowej, gdybym miał inną rodzinę, gdybym był bardziej utalentowany, gdybym…. Każdy może dodać swoje „gdyby”. Ewangelia dziś wyraźnie mówi, że „z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota”. Również z wnętrza serca ludzkiego pochodzi „miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie” jako owoc Ducha Świętego, jako owoc łaski Boga. Z wewnątrz przychodzi, to co czyni cię albo pięknym i świętym, albo nieczystym. Nie z zewnątrz. Każda sytuacja jest optymalna dla naszej świętości.

Jezus wyrzuca faryzeuszom, że uchylili przykazanie Boże. Od razu przypomina się pytanie, które faryzeusze postawili Jezusowi w innym miejscu: „które przykazanie w Prawie jest największe?” i myślę, że dobrze jest znana odpowiedź: „będziesz miłował….”. W dzisiejszej kolekcie prosimy Boga, aby zaszczepił w naszych sercach miłość. Miłość jest tym, co zmienia optykę spojrzenia, co powoduje, że nie skupiam się już na tym co zewnętrzne, ale na pragnieniu serca. Najpiękniejszą ascezą jest miłość. To ona powoduje, że człowiek jest zdolny do dawania siebie. To miłość powoduje, że człowiek przestaje patrzeć „z miarką w oczach” od do i nic ponad to. Źródłem miłości jest Bóg. Bóg jest Miłością. Każda Eucharystia jest miejscem, gdzie możemy przyjmować miłość Boga i z tą miłością iść do bliźniego, którego spotykam w domu, w pracy, wszędzie tam, gdzie jestem. Każda Eucharystia może w nas utwierdzić miłość i pobudzić do służenia bliźniemu.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Jakie jest to moje „gdyby”, które prowadzi do tego, że odpowiedzialność za moje grzeszne postawy przenoszę na innych?

– Czy to miłość Boga i miłość do Boga przynagla mnie, by żyć według przykazań? Czy moja moralność, życie według Bożego prawa jest owocem mojej relacji z Bogiem? Czy może przykazania Boże wypełniam czysto zewnętrznie, bo tak trzeba, bo tak jestem nauczony/przyzwyczajony?

– Czy Eucharystia jest dla mnie spotkaniem z Bogiem, który jest Miłością? Czy może tylko zewnętrznym wypełnieniem przykazania?

MODLITWA PO MEDYTACJI

„To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!”

Umacniaj, Panie, miłość, którą wlałeś w moje serce.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…

Opr. s. Magdalena Cieślak CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także