Liturgia w soczewce: V Niedziela Wielkiego Postu, rok C (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Prosimy Cię, Panie, nasz Boże, udziel nam łaski, abyśmy gorliwie naśladowali miłość Twojego Syna, który oddał własne życie za zbawienie świata.

Słowo Boże, które dociera do mnie przez soczewkę kolekty, rzuca bezpośrednie światło na Paschę Chrystusa. Mówi również o naszym udziale w Jego śmierci i zmartwychwstaniu, dzięki któremu możemy naśladować Jego miłość.

TEKSTY LITURGII MSZY

Pierwsze czytanie Iz 43, 16-21

Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wyprowadził wozy i konie, także i potężne wojsko (…).

Psalm respnsoryjny Ps 126 (125)

Ci, którzy we łzach sieją, żąć będą w radości.

Idą i płaczą, niosąc ziarno na zasiew, lecz powrócą z radością, niosąc swoje snopy.

Drugie czytanie Flp 3, 8-14

Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, mojego Pana.

Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną dzięki wierze w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze – przez poznanie Go: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach – w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych.

Werset przed Ewangelią  Jl 2, 13bc

Nawróćcie się do Boga waszego,

On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Ewangelia J 8, 1-11

Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę, którą dopiero co pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero co pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co powiesz?» Mówili to, wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: «Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem». 

I powtórnie schyliwszy się, pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta stojąca na środku. Wówczas Jezus, podniósłszy się, rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. Idź i odtąd już nie grzesz».

Modlitwa nad darami

Wysłuchaj nas, wszechmogący Boże, i przez tę Ofiarę oczyść z grzechów swoich wiernych, którym dałeś poznać prawdy chrześcijańskiej wiary.

Modlitwa po komunii 

Wszechmogący Boże, prosimy Cię, abyśmy zawsze byli żywymi członkami Chrystusa, którego Ciało i Krew przyjmujemy.

KOMENTARZ

Wspomniane w I czytaniu przejście przez Morze Czerwone musiało być dla Izraelitów trudną decyzją. Mieli przed sobą ścieżkę pomiędzy murami wód, które w każdej chwili mogły ich pogrzebać. Weszli jednak w tę otchłań, wierząc, że po drugiej stronie czeka ich wolność, tak upragniona po wiekach niewoli w Egipcie. Siewca z psalmu wrzucił w ziemię ziarno, które mogło być dla niego tego dnia pokarmem. Zdecydował się na stratę, wierząc, że w przyszłości zbierze obfity plon.

Jezus Chrystus oddał życie i znów je odzyskał.

Paweł w II czytaniu wszystko uznał za śmieci, żeby tylko pozyskać Pana i znaleźć się w Nim. W ewangelicznej scenie gest schylenia i podniesienia się Chrystusa widzę jako nawiązanie do Jego śmierci i zmartwychwstania, które przyniosło grzesznej kobiecie i całej ludzkości sprawiedliwość. Nie była to sprawiedliwość  pochodząca z Prawa, lecz Boża (…), otrzymana dzięki wierze. To, że mamy w niej udział, wynika z naszego włączenia w Chrystusa przez chrzest. W jego wodach został pogrzebany stary człowiek, niewolnik grzechu, i z nich narodził się nowy, wolny – tak jak wolny jest Syn. 

Daje to nadzieję, tak mocno podkreślaną przez Pawła, że nasze upodobnienie do Syna Bożego w Jego cierpieniach doprowadzi nas do pełnego powstania z martwych w chwale. Jesteśmy przecież żywymi członkami Jego ciała, co przypomina modlitwa po Komunii.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Jak patrzę na trudności, który mnie spotykają? Czy widzę w nich karę Bożą? Dowód na nieistnienie Boga lub Jego nieczułość?

– Jak w konkrecie podejmuję dynamikę chrzcielną – umrzeć, aby żyć? Czy zgadzam się na obumieranie starego człowieka we mnie? Na rodzenie się nowego – choćby w bólach? Na uznanie czegoś za stratę, żeby pozyskać Chrystusa?

– Jak pielęgnuję w sobie nadzieję na pełne powstanie z martwych?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Dziękuję, Panie, że przyszedłeś do nas jako człowiek – nie po to, by nas potępić, ale żeby zbawić. Schyliłeś się ku mnie i podniosłeś za cenę swojego życia. Daj mi wytrwałość w upodabnianiu się do Ciebie w Twoich cierpieniach i obdarz nadzieją na obfity plon życia wiecznego.

Opr. s. Katarzyna Gizicka CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także