Liturgia w soczewce: X Niedziela Zwykła, rok B (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Boże, źródło wszelkiego dobra, wysłuchaj nasze pokorne prośby † i spraw, abyśmy przez Ciebie natchnieni poznawali, co jest słuszne, * i z Twoją pomocą to wypełniali.

Pierwsze słowa dzisiejszej kolekty mówią nam o Bogu, który jest źródłem wszelkiego dobra jakie istnieje. Oznacza to, że jest też początkiem każdego dobra, jakie my czynimy. Jednak w naszym życiu nie zawsze umiemy rozpoznawać co będzie dobre dla nas i dla innych. W jaki sposób możemy się nauczyć to rozpoznawać? Jaka jest droga do wypełniania tego, co słuszne?

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

I czytanie – Rdz 3, 9-15 (Obietnica odkupienia)

Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?” On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”. Rzekł Pan Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” Adam odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem”. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?” Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł i zjadłam”. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.

Psalm responsoryjny – Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 5-7a. 7b-8

Bóg zbawicielem, pełnym miłosierdzia

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.

II czytanie – 2 Kor 4, 13 – 5, 1 (Nadzieja apostolskiego życia)

Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie. Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.

Aklamacja przed Ewangelią – J 12, 31b-32

Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony,
a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony,
przyciągnę wszystkich do siebie.

Ewangelia – Mk 3, 20-35 (Szatan został pokonany)

A uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy». Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać Szatana? Jeśli jakieś królestwo jest wewnętrznie skłócone, takie królestwo nie może się ostać…

Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. A tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze szukają Ciebie». Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I spoglądając na siedzących dokoła Niego, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten jest Mi bratem, siostrą i matką».

Modlitwa nad darami

Boże, nasz Ojcze, wejrzyj łaskawie na naszą posługę, † przyjmij dary, które Ci składamy, * i pomnóż naszą miłość ku Tobie.

Modlitwa po Komunii

Miłosierny Boże, niech uzdrawiające działanie Eucharystii uwolni nas od złych skłonności * i wprowadzi na prawą drogę.

KOMENTARZ

Fragment z księgi Rodzaju, który słyszymy w dzisiejszej Liturgii, jest dialogiem Boga z Adamem i Ewą, po tym jak zgrzeszyli. Pokazuje on, jak bardzo grzech zmienił życie ludzi. Bo zanim pojawił się grzech, ludzie żyli w doskonałej harmonii ze światem, między sobą i z Bogiem. Możemy powiedzieć, że relacje, które tworzyli, to były relacje idealne.

Ludzie wiedzieli, że cały świat, jest darem Boga dla nich, i że mają nad nim panować, czyli troszczyć się o niego. Adam i Ewa byli nadzy, ale nie odczuwali wstydu, co oznacza, że nie mieli przed sobą nic do ukrycia, nie musieli się przed sobą chować. Bóg był dla nich Tym, który ich kocha i opiekuje się nim, który daje im wszystko i z nimi jest.

Jednak te trzy relacje pękły w momencie, kiedy zamiast słuchać Boga, posłuchali szatana. Pierwsze co robią po grzechu, to ukrywają się przed Bogiem. Zaczynają się Go bać, nie chcą Mu pokazać siebie. Odkrywają też, że są nadzy i to im przeszkadza. Potrzebują się zakryć przed sobą nawzajem. Przestają ufać sobie. Pojawia się egoizm, który każe Adamowi zrzucić winę za grzech na Ewę, a Ewie na węża, czyli na stworzenie. Od tego momentu człowiek gubi się w tym co dobre i złe, nie umie tego rozpoznać. Bóg, jako kochający Ojciec, nie chce zostawić człowieka w takim stanie. Dlatego od razu zapowiada, że szatan zostanie pokonany. Jest to pierwsza zapowiedź przyjścia Mesjasza – Chrystusa, który zmartwychwstając pokonał śmierć i szatana, a na końcu czasów dokona ostatecznego zwycięstwa nad nim. Jednak do tego czasu, w nasze życie jest wpisana nieustanna walka między dobrem, a złem..

Adam i Ewa w raju, fot. Lawrence Lew OP

Posłuchanie szatana pchnęło ludzi w stronę zła, uczyniło nas dziećmi diabła. Posłuchanie Jezusa przywraca nam naszą prawdziwą godność – godność dzieci Boga. Mówi o tym Jezus w Ewangelii. Jego bratem, siostrą i matką są ci, którzy tak jak On, słuchają Ojca i żyją Jego wolą. To jest jedyna droga do odzyskania tego, co utraciliśmy przez grzech. To Bóg zna dobro, dlatego chce na nowo uczyć nas je rozpoznawać i wybierać. Ale musimy Mu zaufać.

Bo Ewangelia pokazuje nam, że wobec słów Boga, możemy przyjąć też inne postawy. Uczeni w Piśmie słuchają Jezusa, ale nie chcą Jego słów przyjąć. Wykorzystują swoją wiedzę po to, żeby bronić swoich przekonań. Nie interesuje ich prawda, nie chcą się nawrócić. Wolą uznać Jezusa za szatana niż cokolwiek zmienić w swoim życiu.

Krewni Jezusa przychodzą do Niego, ale tylko po to, żeby Go pouczać. Nie idą za Nim, ale chcą, żeby to On wyszedł do nich. To jest postawa ludzi, którzy chcą kierować Bogiem, mówić Mu co powinien zrobić, gdzie powinien pójść. Ludzi, którzy nie szukają u Boga odpowiedzi na pytanie co jest dobre, ale chcą narzucić Bogu to, co oni uznają za dobre.

Obie te postawy są bardziej słuchaniem siebie i szatana, niż Boga. Dlatego Jezus je odrzuca. Tylko naśladując Jezusa w Jego zasłuchaniu w wolę Ojca możemy mieć pewność, że idziemy w stronę dobra. Św. Paweł w liście do Koryntian pisze o tych, którzy żyją według Ducha, że wpatrują się w to, co niewidzialne. Nie idą za tym co widzialne – światowe, tylko podążają za Bogiem. I mogą mieć pewność, że końcem ich drogi będzie życie wieczne z Bogiem.

 

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Kogo słucham w moim życiu? Kto ma największy wpływ na moje decyzje?

– Czy ufam Bogu, że chce mojego dobra?

– Jak reaguję na słowa Boga, na Jego wolę wobec mojego życia? W której postawie wobec Jezusa odnajduję siebie?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Ojcze, dziękuję Ci, że chcesz mojego dobra i dajesz mi je pomimo moich grzechów. Dziękuję za godność Twojego dziecka, którą mnie obdarzyłeś. Jezu, ucz mnie być Twoją siostrą/bratem, słuchać Ojca i iść za Jego wolą. Duchu Święty, pomóż mi właściwie rozeznawać co jest dobre, a co złe.

Opr. s. Monika Guzek CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Udostępnij

Udostępnij ten artykuł

REKLAMA

Zobacz także