Liturgia w soczewce: XII Niedziela Zwykła, rok B (komentarz)

„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

KOLEKTA

Wszechmogący Boże, obdarz nas ustawiczną bojaźnią i miłością Twojego świętego imienia, albowiem nigdy nie odmawiasz opieki tym, których utwierdzasz w swojej miłości. 

– Dzisiejsza kolekta ukazuje nam cel Bożego działania i zarazem proces, który do niego prowadzi: Bóg stale utwierdza  nas w swojej miłości. 

– Aby przyjąć tę rzeczywistość, potrzebujemy daru bojaźni Bożej, która ukazuje właściwą postawę stworzenia wobec Stwórcy, oraz daru miłości do Niego.

TEKSTY LITURGII MSZY ŚW.

I CZYTANIE Hi 38, 1. 8-11

Z wichru Pan zwrócił się do Hioba i rzekł: «Kto bramą zamknął morze, gdy wyszło z łona wzburzone, gdy chmury mu dałem za ubranie, za pieluszki – ciemność pierwotną? Złamałem jego wielkość mym prawem, wprawiłem wrzeciądze i bramę. I rzekłem: Aż dotąd, nie dalej! Tu zapora dla twoich fal nadętych».

PSALM RESPONSORYJNY Ps 107

Wołali w nieszczęściu do Pana, a On ich wyzwolił od trwogi. Zamienił burzę na powiew łagodny, umilkły morskie fale. Radowali się ciszą, która nastała, przywiódł ich do upragnionej przystani.

II CZYTANIE 2 Kor 5, 14-17

Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro Jeden umarł za wszystkich, to wszyscy pomarli. A właśnie za wszystkich umarł Chrystus po to, aby ci, co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.

WERSET PRZED EWANGELIĄ

Wielki prorok powstał między nami

i Bóg nawiedził lud swój.

EWANGELIA Mk 4, 35-41

Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim. A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?» On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!» Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza. Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!» Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

MODLITWA NAD DARAMI

Miłosierny Boże, przyjmij Ofiarę uwielbienia i przebłagania i spraw, abyśmy oczyszczeni jej mocą, mogli Ci ofiarować naszą szczerą miłość.

ANTYFONA NA KOMUNIĘ Ps 145, 15

Oczy wszystkich zwracają się ku Tobie, Panie,  a Ty dajesz im pokarm we właściwym czasie. 

MODLITWA PO KOMUNII

Panie, nasz Boże, Ty nas posiliłeś Najświętszym Ciałem i Krwią Twojego Syna, prosimy Cię, aby Ofiara, którą często składamy, zapewniła nam zbawienie. 

KOMENTARZ

Woda jest żywiołem, który kojarzy się zarówno z życiem, jak i ze śmiercią. Dzisiejsza Ewangelia zwraca uwagę na ten drugi aspekt. Apostołowie doświadczają ludzkiej kruchości wobec fal nadętych i są przekonani o nadchodzącym końcu.

Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?

Tym, co zmienia dramatyczne położenie Apostołów, jest słowo Jezusa, który słysząc ich wołanie, ucisza burzę i ratuje od zagłady. Przeprowadza swoich uczniów z sytuacji śmierci do życia.

Nasuwa się skojarzenie z chrztem, w którym “topi się” stary człowiek, bezradny w swojej słabości, by zaraz mógł narodzić się nowy. Na słowo Pana śmiercionośna siła wody staje się siłą życiodajną.

Pokój! Nie lękajcie się! Fot. Lawrence Lew OP

Chrzest, chociaż jest jednorazowym wydarzeniem, wymaga codziennej aktualizacji, odnawiania relacji z Bogiem. Nasze upodabnianie się do Chrystusa w Jego śmierci i zmartwychwstaniu jest procesem obejmującym wszystkie sfery życia. Ma on doprowadzić do pełnego zjednoczenia z Jezusem, a przez Niego z Ojcem i ostatecznego utwierdzenia w Jego miłości (niebo). 

Okres zwykły po Zesłaniu Ducha Świętego sprzyja poddawaniu się temu procesowi. Uczymy się wtedy przyjmować owoce Paschy Chrystusa, umierać dla grzechu i żyć dla Boga jako synowie w Synu.

Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe.

WSKAZÓWKI DO ROZWAŻANIA

– Czy wołam do Pana, kiedy doświadczam swojej słabości?

– Co mogę zrobić, żeby pogłębić świadomość swojego synostwa w Synu?

– Jak mogę w codzienności potwierdzać tę chrzcielną tożsamość nowego stworzenia?

MODLITWA PO MEDYTACJI

Duchu Święty, który wołasz we mnie Abba, upodabniaj mnie do Jezusa i naucz żyć Jego życiem.

Radowali się ciszą, która nastała,

przywiódł ich do upragnionej przystani.

Niech dziękują Panu za dobroć Jego,

za Jego cuda wobec synów ludzkich.

Opr. s. Katarzyna Gizicka CHR


Wpisy blogowe i komentarze użytkowników wyrażają osobiste poglądy autorów. Ich opinii nie należy utożsamiać z poglądami redakcji serwisu Liturgia.pl ani Wydawcy serwisu, Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny.

Zobacz także